SABAHLARI erken kalkip yesillikler arasinda bolca oksijen almayi ve yürümeyi bir yasam biçimine dönüstürdüm. Kendimi daha rahat hissediyorum. Çevreyi ve insanlari daha iyi yorumladigima inaniyorum. Yine böyle bir sabah 60 Evler’in yanindan geçerken kangal tipi köpeklerin saldirisina ugradim. Ost, most derken köpek sahipleri de oradaydi, paçayi ucuz kurtardik dedim, “Kardesim bir sürü köpegi ne yapacaksiniz”? Gülerek ses çikarmadi ve oradan ayrilirken, küçük küçük su göletlerini vardi. 5578 nolu Sokak’ta yine su borulari patlamisti, umarim bu yazi basilmadan fazla su kaybi olmadan giderilir. 100 m kadar ya gittim ya gitmedim, yine karsima, kangal tipi, üç dört daha köpek çikti, sanki memlekette köpek sürüsü var. Basi bos bu kadar kedi köpegin oldugu bir yerde nasil yasanir diye düsünmeye basladim. Torbali’nin nüfusu arttikça köy havasindan kurtulamadigi için böyle durumlarla sik sik karsilasiliyoruz. Köpeklerden kurtulduktan sonra yol kenarindaki zeytin agacinda bir kus ötüyordu.Kulagim agir duyar ama bu sesi çok net duydum. Kus o kadar güzel ötüyor ki, sanki konservatuardan mezun olmus. Bu kusu görmek için zeytin agacinin altinda durdum. Kus sesini aniden kesti. Ben de inatla bekledim. Kus dayanamadi, sanki sevgilisini çagiriyordu, yeniden ötmeye basladi. Ben yere bakiyordum, hafifçe kafami kaldirdim, inanmayacaksiniz ama bende gördügüme inanamadim, maalesef öten kus bildigimiz serçeydi. Serçenin bu kadar degisime nasil ugradigina sasirdim. Dogada ve toplumlarda ister canli olsun, ister cansiz, zaman süreci içerisinde kendi kendine degisebiliyor ve gelisebiliyor. Yani eskinin içinden yeni çikiyor. Bu doga yasasini kafama göre yorumlarken, önümdeki bos parlament sigarasi paketi ilgimi çekti. Kari koca yatakta bellerini yastiklara verip dogrulmuslar ama suratlari sirke satiyor, ama yine de tiryakiler içmeye devam ediyorlar. Ben de uzun süre bu zikkimi içtim, keske içmez olaydim, kulagimi nerdeyse kaybedecektim. Doktorun, söyledigine göre sigara en çok kulakta kireçlenmeye neden oluyormus. Bizden duyurmasi. Eve geldim, bahçede beni yine küçük kara bir köpek karsiladi. Sanki çok öncelerden tanisiyormus gibi kuyruk salliyordu, belli ki karni açti. Bir seyler verdim, yedi. Can iste, ne yaparsin! Bu yazimda daldan dala kondum ama, nasil karsiladiniz bilmiyorum.
***
Pazar günü, Yazibasi’da Emek, Demokrasi ve Özgürlük Blogunun seçim bürosunun açilisi yapildi. Açilisa, Emek Demokrasi ve Özgürlük Blogunun 1.Bölge Milletvekili Adayi Doktor Mehmet Tanhan da katildi. Konusmasini anadiliyle (Kürtçe) yapti. Sloganlar da Kürtçeydi. Kürtçe bilmedigim için ben konusulanlari anlayamadim ama heyecanlarindan ve tepkilerinden yorum yaptim. Türkçe konusmalar da yapildi, hiçbir sey olmadi yani kiyamet filan kopmadi. Insanlar, özgür olmali, hem dillerinde hem de düsüncelerinde. Yukarda serçedeki degisimi anlattik, bu degisim süreci toplumlarda biraz daha sancili oluyor. Kürtçe nutuk atmak, bizim zamanimizda olsaydi, adami dogru ipe götürürlerdi. Nerden nereye! Ama bu yeterli mi? Elbette hayir! Büronun açilisindaki konusmalarin özeti söyle: “Kürt ve Türk annelerinin göz yaslari dinsin, silahlar sussun, biz sorunlarimizi demokratik yollardan çözmek istiyoruz. Kardes kavgasindan öte, bir arada kardesçe yasamak istiyoruz. Baris için her türlü fedakârliga variz.”  Sonra, seçim çalismalari yapmak için alkislarla baska alanlara gidildi.
Ne yaparsaniz yapin, hangi kosullarda olursaniz olun, yasamin yakasini birakmayin, insan olarak yasamak güzel. “Önemli olan yasamak degildir, basarmak hiç degildir. Önemli olan insan kalmayi bilmektir.” (George Orwell) Güzel günler özgürlüklerimizin kanadinda.