HAYAT üniversitesinde yillar yili tedrisat görmüs olan dayimin hemen her konuda çok hosuma giden kimi tespitleri vardir.
Kendisi çekirdekten yetismis elli yillik bir sondajci..
Çekirdekten yetisme ama mesleginde “benim ” diyen mühendislere ders verecek kadar da bilgi ve tecrübe sahibidir.
Bir de tam bir hayat adamidir.
Az önce de bahsettigim gibi akla ziyan bazi tespitlerin de sahibidir.
Yaz günesi altinda beraber epey çalismisligimiz da vardir.
Ise ara verdigimiz zaman dilimlerinde dayimin anlattigi enteresan hikayeler bana adeta bütün yorgunlugumu unuttururdu.
Amiyane tabirle, makara yapar kendisini dinleyenleri de epey güldürürdü.
Bir keresinde delilerle ilgili bir kaç küçük hikaye anlattiktan sonra “Biliyor musunuz? Parayi tanimayan deli yoktur. Ben simdiye kadar ne kadar deliyle karsilastimsa hepsi de para denilen seyi biliyor. Bunlar deliyse ben zirdeliyim be” dedi.
Dayim bir keresinde kendisinden para isteyen bir deliye gir gir olsun diye dandik bir yabanci ülke parasi vermis.
Deli dayimin yüzüne dik dik baktiktan sonra: “Bu para geçmez bana Türk parasi ver” demis.
Iste dayimin hikayelerindeki deli profili.
Ya da halkin deyimiyle “akilli deli”
Bu aralar etrafimizdaki delilerin sayisinda hizli bir tirmanis dikkatimi çekiyor.
Daha geçen gün bir tanesi kamuya açik bir platformda “bana deli diyorlar. Evet ben deliyim” gibilerinden dert yaniyordu.
“Ahhhh” dedim. “Dayim buralarda olsa da sunun deliligini bir test ediverse..”

MEGER ADAM SAGIR VE DILSIZMIS

GEÇENLERDE sik ugradigim bir mekandaki muhabbet halkasina dahil oldum.
Uç kisi haril haril politika filan konusuyoruz.
En çok da ben konusuyor gibiyim.. Gandhi’li CHP’nin iktidar sansindan, Ak Parti’nin Israil ve Amerika ile olan restlesmelerine kadar hemen her konuyu harmanliyor, telden tele sekiyorum.
Biz üç kisi böyle hararetli hararetli konusurken ilk kez gördügüm beyzbol sapkali bir adam tik çikarmiyor.
Ustüne üstlük de ben konusurken sürekli bana bakiyor ama yüzünde ya da tavirlarinda ne bir onaylama ne de bir karsi çikma emaresi…
Adeta poker suratli bir politikaci gibi öyle durmus bana bakiyor.
Lafin bir yerinde sinir telim fazla gerilmis olacak ki hiç konusmayan adama çikistim:  “Neden öyle bön bön bakiyorsun bilader?” dedim.
Ah keske demez olaydim.
Ortamda bulunan üniversiteli bir arkadas hemen araya girerek: “Aman abi bu adam sagir ve dilsiz” dedi. “Keske dedim “ben de bazen bu adam gibi sessiz kalabilsem” O sessizligi içinde o kadar bilge duruyordu ki… Bizse konustukça batiyorduk.