DENIZIN kalbi derinlerde atiyordu…
Güm…güm… güm…
Gecenin ortasinda, karanlik sularda sessiz, sakin yüzüyordu bir balik…
Denizin kalp atisi baligin kulaklarinda ugulduyor, balik ilk olarak bu ugultudan tedirgin oluyordu.
Denizin kalbi baliga herseyin bir sonu oldugunu fisildiyordu…
Derinlere daldi balik… Denizin kalp atisini daha iyi duymak için…
Ay güneydeki daglarin üzerinden yükseldiginde ihtiyar bir adam sehrin islek caddesine bakan evinde derin bir uykudaydi.
Araba gürültüleri azalmis, cadde bu sessizlige alismaya çalisiyordu
Ertesi gün denize açilacakti adam…
Hazirliklarini tamamlamis ve erkenden uykuya dalmisti
Rüyasinda kocaman bir balik tuttugunu görüyordu adam..
Mavi yüzgeçleri olan, beyaz karinli bir balik..
Oltasinin ucunda gözleri kocaman açilmis çirpiniyordu…
Ancak baligi bir türlü kayiga çekemiyordu adam…
Ertesi gün… Serin bir Nisan sabahi
Günes dogmak üzereyken sahildeki kumlar adamin ayagi altinda çitirdiyordu..
“Hayat ne kadar güzel” diye düsündü adam.
Tabiat isini nasil da biliyordu hiç aksatmadan her an insanin gözü önüne yeni güzellikler serpiyordu.
Bu düsüncelerle denizin kiyisina kadar yürüdü..
Küçük sahilde karni üzerinde yatan kayigini denizin serin tenine dogru itti..
Az önce donuk bir tas gibi yatan kayik suya geri birakildiginda canlaniveren bir balik olmustu simdi.
Kayikta yeni bir ava çikmanin sabirsizligi ve heyecani vardi adeta..
Yüzünü günese döndü adam,sonra yavas yavas küreklere asilmaya basladi..
“Deniz bu sabah ne kadar da sakin” diye mirildandi..
Sahil ileride bir nokta gibi kaldiginda adam çaparisine taze yemler takip oltasini denizin dibine sarkitmisti.
Balik avinda en çok sevdigi an buydu iste.. Oltayi derinlere  atmak ve oradan ne çikacagini merak ve sabirla beklemek..
Taze yemlerin kokusunu alan bir balik, sonunu hiç hesaplamadan çengellerden birini yutuverdi..
Kayigin kiç kisminda duran oltanin egildigini fark eden ihtiyar adam ucunda iri bir balik oldugunu anlamisti.
Oltaya dogru çevik bir hamle yaptigi sirada kalbinde siddetli bir agri hissetti.
Zorlu bir kalp krizi adami oldugu yerde kivrandirmaya basladi..
Adam günesin sicakligini yüzünde son kez hissetti..
Ögleye dogru balikçi motorlari denizin ortasinda yalpa vuran bir kayigi fark ettiler… Kayigin içinde bir ihtiyar bir eli kalbinin üzerinde cansiz yatiyordu..
Balik, ihtiyarin denize attigi oltanin ucundan kurtulmayi basarmis, denizin herseyin sonu oldugunu fisildayan kalp atislarini dinliyordu…