GEÇEN pazar erkenden kalktim, saat 09.00’da belediyenin önünde olmaliydim. Yaslilik ya, tuvalete gitmek zorunda kaldim. Tuvaletin önünde güneslenen emekçi kardesimiz, “Büyük mü, küçük mü”? diye sordu. Ben de “Küçük” dedim.”Neden sordunuz”? “Hakkiniz geçmesin” dedi. Ben fazla para vermisim onun için söylemis,  kardesimiz. Ulkemizde keske sizin gibiler çogalsa, haklarimiz verilse, hiç kimsenin basi agrimasa diye düsündüm.”Ah kardesim ah! Bu ülkede hak yiyen o kadar çok insanlar var ki, bir bilsen” diye uyardim, emekçi kardesimizi. Neyse, hak aramak için otobüse binip, Gündogdu Meydanina ulastik. Gündogdu piril piril, isikli panoda Haci Bektasi Veli kucaginda ceylan ve aslanla. Pir Sultan Aptal da saziyla, bir yanip bir sönüyor. Sonra, yurdumuzun dört bucagindan gelen Alevi Bektasi dernekleri, Pir Sultan Aptal dernekleri, gençlik örgütleri, siyasi parti temsilcileri ve genel baskanlari, (ÖDP, EMEP, EDP, TKP, CHP, ESP, SDP) Izmir ilçelerinin belediye baskanlari, Halk Evleri, DISK ve KESK gibi sendikalarla, Gündogdu Meydani doldu tasti, bayram yerine döndü. Benim katildigim,1977 deki o kanli 1 Mayis’dan bu yana en kalabalik ve en anlamli ve en çok ses getirecek eylemlerden biriydi. (6 MART 2011)
Ankara’dan sesimizi duyuramadik, aydinlik Izmir’in Gündogdu Meydani’ndan duyurmaya geldik, diye söze baslayan Alevi Bektasi Federasyonu Baskani, Ali Balkiz, coskulu kalabaliga sunlari söyledi. “Diyanet Isleri Baskanligi, zorunlu din dersleri kaldirilincaya, cem evlerimiz yasal statüye kavusuncaya, Madimak Oteli müze oluncaya, Alevi köylerine cami yapma politikalari son buluncaya, kutsal mekanlarimiz(Haci Bektasi Dergahi)gerçek sahiplerine iade edilinceye, Dersimin adi geri verilinceye, Dersim’deki HES (Hidro Elektrik Santrali)ler duruncaya kadar, Bergama köylüleri hakkini alincaya, laik, bilimsel, parasiz, anadilde egitim verilinceye, Kürt sorununun, demokratik ve evrensel degerler çerçevesinde çözülünceye  kadar mücadelemize sürdürecegiz.” Daha sonra Balkiz, “Ne hamam ne han ne bayrak istiyoruz. Bu güzel ülkede Sünni kardeslerimizle, inanan, inanmayan yurttaslarimizla birlikte es ve esit kosullarda yasamak istiyoruz. 12 Haziran’da bir deneyden daha geçecegiz. Diyorum ki bu seçimlerde attiginiz oy, ayni sandiga gitsin. Yarin sandik basina gittigimizde, kime oy verecegimizi sasirtmayin, birlesin, biz birlestik, siz de birlesin” dedi.
Sosyal Demokratlar ve SosyalistKomünist partiler Balkiz’in sesine kulak verirler mi, vermezler mi bilemem, ama yapilmasi gereken, dayanismalarin ve birlesmelerin gündem de olmasi da, bir gerçek. Arif Sag ve Ferhat Tunç türküleri ve konusmalari ile alandaki 200.000’ni costurdu. Ferhat Tunç söyle dedi: “Eger bu kalabalik baska ülkede olsaydi, yönetenler biz nerede yanlis yaptik diye düsünürlerdi.” KESK ve Halk evleri, kadin genel baskanlarinin konusmalari da can kulagiyla dinlendi. Yagmur ve soguk havaya ragmen mitinge katilanlar, son konusma ve son halaya kadar yerinden kipirdamadi. Haci Bektasi Veli, Pir Sultan Aptal, Yunus Emre, Nazim Hikmet, Deniz gezmis ve rahmetli babam da sag olsalardi mutlaka bu alana gelirlerdi. Miting bitti, dönüs telasi basladi. Gündogdu’da yenilik yapilmis, deniz kenarina, ne güzel, ihtiyaç giderici bir sürü tuvaletler konmus, düsünenin eline koluna saglik. Torbali’daki Alevilerin bölündügünü miting dönüsünde, hem gördüm, hem üzüldüm. Ayri ayri arabalar tutulmus. Söyleyecek fazla söz de bulamiyorum. Ben de, Ali Balkiz gibi “birlesin” diyorum, yoksa, kurda kusa yem olursunuz. Su ünlü ozan sözünü hatirlatiyorum dostlarima: Çatal kazik yere geçmez.
“Fikirlerini ve söylediklerini asla kabul edemem… Ama onlari söyleme hakkini ölünceye kadar savunurum.”(Voltaire)