GERÇEK basari istikrara dayali olandir.
Adim adim da olsa sürekli bir ilerleyis iradeyi hedefe götürür.
Saman alevi gibi bir anda parlayislari bir anda sönüslerin takip ettigi durumlarda basari degil hüsran vuku bulur.
Bu zamana kadar Torbali’nin makûs talihini degistirmeye yönelik adimlarin istikrarsizligina tanik olduk.
Uç yil kadar önce ilçenin kroniklesen sorunlarini desifre etmek ve bu sorunlarin çözümü adina eyleme geçmek amaciyla kurulan Torbali Birlik Platformu örnegi bu durumunun aci bir tablosunu resmetmisti.
Son derece iyi niyetlerle tesekkül edilen ve siyaset üstü bir durus sergileme çabasi gösteren Torbali Birlik Platformu daha dogmadan hayata veda eden bir bebege benzedi.
Bu platform Torbali’daki kurumlar ve sahislar arasindaki derin uçurumlari gözler önüne sermekten baska da bir ise yaramadi.(Türkiye’ye ne kadar çok benziyor degil mi? Zaten basimiza ne geldiyse ve geliyorsa fikir ve duygu birlikteligi edemeyisimizden gelmistir ve geliyor)
Torbali’da birliktelik ruhu tesis etme arayislarinin hikâyesi özetle bu…
Bir adim ileri gidis çabalarini daima üç adim geri çekilmeler takip etti.
Kurum ve kisiler arasindaki çekismelerin bu kadar yogun oldugu, yöneticilik vasiflarina sahip, çekip çevirecek kisilerin mumla arandigi, politik ucuzluklarin is bitiriciligine güvenildigi bir Torbali bu kör dövüsünde kendi kendisini darp etmeye mahkûm.
Arada saman alevleri parildiyor ama akabinde bu heyecanli parildayislarin hemen sönüverdiklerine taniklik ediyoruz.
Istikrar yok, en önemlisi samimiyet de yok.
Böylesi bir ortamda Ticaret Odasi Baskani Behçet Çinar, Ticaret Odasi Meclis Baskani Abdulvahap Olgun, Ziraat Odasi Baskani Murat Uslu, Soförler Odasi Baskani Civa Ismail Akman ve Esnaf Odasi Baskani Sezai Tamer’in Ankara’ya çikartma yapip milletvekilleriyle Torbali’nin meselelerini konusacagini okuyoruz.
“Iste iyi niyetli bir girisim, taze bir baslangiç daha…” diyoruz.
Fakat baslangiçlari görmek yetmiyor, netice de almak istiyoruz…
Haydi baskanlar Ankara’dan elle tutulur sonuçlarla dönün de utandirin bizleri.

SEN NELERE KADIRSIN KANUN’I ESASI?

SULTAN Ikinci Abdülhamid Saltanatina dis bileyen Osmanli aydinlarinin rüyasiydin.
Seni ilan edince Kizil Sultan, bütün dertleri bitecekti hasta adam Osmanli’nin.
Parlamento tekrar kapilarini mebuslara açacak, Padisah kanun üstünlügüne boyun egecek mesrutiyet Osmanli’ya ilaç olacakti.
Neticede uzun yillar süren iç ve dis baskilara boyun egince Abdülhamit Han Kanun-i Esasi’yi (Anayasa) ilan ediverdi.
“Hürriyet!” “Hürriyet!” sadalariyla doldu Osmanli baskenti.
Ne de olsa Kanun-i Esasi her seye kadirdi.
Sonrasinda muhalifleri mumla aradilar Istibdatçi Kizil Sultan’i.
Daha bir ezici olmustu Ittihat Terakki Istibdadi.
Hasan Fehmi’yi ve Ahmet Samim’i yol ortasinda kursunladi Terakki’nin fedaileri.
Gazete yazilarinda elestirdiler diye partiyi.
Nice badirelerden sonra geldi Cumhuriyet Devri ama özlenen hürriyet nedense gelmedi.
Yine kursunlandi gazeteciler, sürüldü aydinlar, asildi Basbakanlar, kapatildi firkalar, hak alamadi fikaralar…
Aradan yüz sene geçti ama hala seni tartisiyor mecliste mebuslar
Meger sen nelere kadirmissin Ey Kanun’i Esasi(Anayasa)