ÖNCE tek kisilik intiharlar silsilesine tanik olduk.
Bunalmis, köseye sikismis, gücü tükenmis birileri kendilerini dördüncü kattan asagi atiyordu ya da silahi kafasina dayayip tetigi çekiyordu.
Torbali’daki intihar furyasi bir müddet böyle devam etti.
Televizyon kanallari ilçeye akin edip buradaki intiharlarin nedenlerini sorguladilar kendilerince.
Ulusal basinda intihar kavrami Torbali ile birlikte anilir oldu.
Sonralari Torbali’da intihar olgusu daha orjinal, daha sofistike biçimlere büründü.
Ilçenin göbeginde Torbali Belediyesi’nin Güvenlik Amiri, Belediye Baskani’nin özel korumasini kalbinden vurduktan sonra intihar etti.
Bu hadiseyle birlikte tek kisilik intiharlar dönemi kapanmis oldu.
Sali Günü Tepeköy Mahallesi’nde meydana gelen vahim olay Torbalidaki ikinci, iki kisilik intihar hadisesi olarak kayitlara geçti.
Fakat bu hadise de gerçeklesme biçimi bakimindan orjinaldi.
Bankaya yüklü miktarda kredi borcu oldugunu ögrendigimiz bir adam önce 30 yillik hayat arkadasinin canini aliyor kisa bir mola verdikten sonra silahi kendisine dogrultuyordu.
Ustelik son saniyelerinde esinin elini avuçlarinin içine alarak…
Basindan ögrendigimiz bilgiler isiginda,  gerçeklesen bu son iki kisilik intihar hadisesinin adeta törensel bir havada vuku buldugunu anliyoruz.
Son derece sogukkanli biçimde gerçeklestirilen bu hadise sözün bittigi yeri isaret ediyor.
Bu yüzden burada bu sofistike intihar hadiseleriyle ilgili sosyopatolojik tahliller siralayacak sonra da birilerini suçlayacak degilim.
Çevrenizdeki insanlara söyle bir bakin. Her biri kapali kutu olan o insanlarin omuzlarinda ne agir yükler tasidiklarini disaridan bakmakla asla göremezsiniz.
Çevremizde hayatin sorunlariyla mücadele eden binlerce insan var.
Bu sorunlarin çözümü kimileri için her seye ragmen mücadelede yatiyor kimileri içinse bir çözüm iki kursuna bakiyor…

ÖN YARGI BASLIGINDAN RAHATSIZ OLDUM…

GEÇTIGIMIZ gün, Büyük Torbali Gazetesi’nin arka sayfasinda “Bu ziyaret ile ön yargilar yikilacak” basligini tasiyan bir haber vardi.
Haberde, Hakkari’nin Yüksekova Ilçesi’nde bulunan iki okulun ögrencilerinin gerçeklestirdigi Torbali ziyaretine yer veriliyordu.
Haberin içeriginden anladigimiz kadariyla Yüksekova’li ögrenciler Torbali’ya gelirken burada nasil karsilanacaklari konusunda endiseliymisler.
Benim o endiseli kardeslerime buradan bir mesajim olacak: ayrilma ve bölünme zannedildigi gibi sinirlarda çizilen çizgilerde baslamaz.
Ayrilma ve bölünme kafalarda çizilen çizgilerde baslar.
Ben Türkiye’min her kösesini ata topragim olarak benimsemisim o yüzden Hakkari’ye de gidecek olsam Trabzon’a da gidecek olsam “Acaba beni nasil karsilayacaklar?”diye düsünmem.
Hakkari baska bir ülkenin topragi degil, Hakkari’dekiler de yabanci insanlar degil. Hepsi vatandasimiz, kardesimiz.
Önyargilarimiz varsa korkularimiz da var demektir. Önyargilarimizdan ve korkularimizdan kurtulalim…