‘INANDIRMAKLA’,  ‘kandirmak’ fiillerinin arasinda hem yakinlik hem de çok derin uzakliklar bulunur.
‘Ikna olmakla’,  ‘uzlasmak’ eylem biçimleri de kendi içlerinde kendi çeliskilerini barindirirlar…
Neden mi?..
Bu dört üvey kardes siyaset dilinin vazgeçilmezlerinde de ondan…
Mesela 12 Eylül Referandumunun ara gazlarindan biri olan ‘memurlarla toplu sözlesme yapma’ aldatmacasina eger memursaniz, hele hele düsük derecedeyseniz, hele hele boynunuzda aylardir açilmadan urgana dönmüs gravatinizi her sabah takmak zorundaysaniz…
Inanacaksiniz…
Vay be toplu sözlesme…
Simdilik kaydiyla grevsiz olsa da sözlesme sözlesmedir…
Hükümetle karsi karsiya oturursunuz, çatir çatir pazarlik yaparsiniz, bir zamanlar müdüründen fazla maas alan makam soförünün kahvede atigi havaya benzer caka satmanin cihana deger o güzel hayali ortada duruyorsa…
Inanacaksiniz…
Inanacaksiniz ki, siyasetin dümen suyuna baglanan yargi düzenlemelerinin payandasi, bölünmez parçasi olabilesiniz…
Öyle bir inanmalisiniz ki, kandirildiginizin bile farkina varamaya mecaliniz kalmamali…
Inanmak ya da kandirilmak…
***
Hopa davasi saniklarindan Hikmet Tanil isimli gencin tahliye talebi benim su ana kadar duydugum en önemli ve en gerçekçi gerekçelerden birisi…
“Basbakanlar benim için de aglamasin diye tahliyemi istiyorum” demis. Bu bir zeka ürünü…
Bu bir dönemin en çarpici özeti…
Inanmak, inandirilmak…
Kanmak, kandirilmak kurgulari üzerine bina edilmis AKP zihniyetini; ‘hadi toparlayip bir cümle içerisinde özetleyin’ denilse…
Bundan daha basarili baska bir anlatim bulamazsiniz…
12 Eylül darbe magdurlari için dökülen gözyaslarinin kandirma olgusu üzerine oldugunu söyleyenler o günlerde en agir biçimde elestirilmisti.
12 Eylülden hesap sorulacagini zanneden pek çok solcu, liberal ve hatta kendisini demokrat olarak lanse etmeye çalisanlar  ‘yetmez ama evet’ dediler…
Evet yetmedi…
Bu ülkenin önünde daha açilacak onlarca Hopa davasi olusmasina zemin hazirlayan bagimli yargi sefaletine çanak tutuldugunun…
Kandirildiklarinin farkina vardilar mi, bilmiyorum…
Hopalar devam edecek…
Bu bir süreç, biz bu sürecin önünü ‘evet’ oylarimizla 12 Eylül Referandumunda açtik. Hem de kandirilarak…
Her muhalifin birer potansiyel darbeci olarak algilanmasina, topluma bu sekilde algilatmaya yönelik uygulamalarin kapagi, ‘yetmez ama evetciler’ tarafindan açildigindan bu yana, hak hukuk ihlallerinin çetelesini tutmak zorlasmaya basladi.
Bu hikayeyi; ‘ne yani daha öncelerde de bu isler vardi’ lafi bile sogutmuyor. Girtlaga kadar içerisine batirildigimiz hukuksuzluk ve öç alma duygusuyla dip yaptirilan yargiya güven endeksi, kendilerini liberal ve demokrat sanan miyoplarin eseri.
Inandirmadan kandiramayacaklarini çok iyi bilen kadrolarin el becerileri ve gözyasi seanslariyla olusmus yeni yapilanmayi oy birligiyle kendi ellerimizle meydana getirdik.
Bir kere cin siseden çikti…
Tamir pesinde kosanlar, her paneli, her semineri sanki çare ariyormus gibi sulandiranlarin, son sike yasasinda oldugu gibi her seyi yüzlerine gözlerine bulastirdiklarini görebiliyoruz.
Olan Hopalara… Olan, yillarini hapishanelerde geçiren onca insana oluyor…
Bu insani ölmeden gömmekten farksiz bir sey…
Yazik degil mi?..
“Varsa suçlari kesin cezalarini, bitirin bu iskenceleri demek” antidemokratik bir talep mi?..
Cezaya dönüsmüs tutklulukla; daha adil, daha demokrat, daha çagdas olunamayacagini bir biz degil, kekeme sultan bile söylüyor…
Dünyanin dört bir yanindan sesler yankilaniyor…
Bir de kalkmis Arap ülkelerine akil satiyoruz…  Allah askina bizim onlardan ‘görüntü’ disinda ne farkimiz var…