ÖNCE hayali kurulur.

Sonra gerçeklesme olasiliklari arastirilir. Uzerinde bir dizi tartisma yapilir. Sagisolu düzeltilir. Okunabilir bir tasarima dönüstürülür ve kaynak yaratilmissa, hayata geçirilir.

Projelerin uygulama yöntemlerinin kaba çizgileri bunlardir.

Içinde insan olan projeleri biraz farkli algilamak gerekir.

Çünkü insanin evrensel normlar içerisinde, yasam hakki, saglikli ömür sürdürebilme gibi temel ve vazgeçilemez talepleri vardir.

Bir proje üretilirken ve de onun içinde insan bulunuyorsa; bu talepleri göz ardi edemezsiniz.

Sanayi devriminin kaçinilmaz sonucu olarak köyler kentlere dönüstü. Ilk yillarda bu büyük projenin içerisindeki insan faktörü pek dikkate alinmadi.

Endüstri parlak bir isik veriyordu.
Karlar birikiyor, sermaye güçleniyordu. Toplumlari etkileyecek olumsuzluklar ancak yasanarak farkedildi. 1952 yilinda Londra da sadece bes gün içinde 1000 kisi hava kirliliginden yasamlarini yitirdi.

Takip eden yillarda basta Ingiltere olmak üzere tüm Avrupa ülkeleri, sanayi projeleri üzerinde artarak giden özen ve dikkat göstermeye basladilar.

Biz o yillarda hala köydeydik. Rüzgar bizi de etkileyecekti. O zamanlar Avrupali dostlarimiz; “bakin siz isin daha basindasiniz, bizim yaptigimiz yanlislari siz yapmayin dediler”.

Ne mümkün……..

Önce güzelim Bursa ovasini katlettik.

Izmit körfezini foseptik çukuru yaptik. Istanbul’u bir kent degil de bir ülke konumuna getirdik.

Egede nerede tarima uygun arazi varsa, sanayinin emrine tahsis ettik. Enerji üretecegiz diyerek Yatagani mezara gömdük. Nerede bir dere bulduysak, ona bir kanalizasyon hatti görevi verdik.

Doganin sabrini siniyoruz….
Ne çevre kaldi, ne de çevrenin insani…..

Çevre bilinci kent sakinleri için yasamsal önemdedir. Ev ve sanayi atiklari ve onlarin içerisindeki kimyasallar, petrol türevi abalaj malzemeleri, piller ve giderek çogalan elektronik cihaz hurdalari; topragin, suyun ve ayni zamanda gelecegimizin katilleridir.

Vakit çok geçmeden bu konuda sivil refleksler olusturulmali, her kademedeki topluluklar bilinçlendirilmelidir.

Apartman yöneticileri ve kapicilarin atacagi küçücük adimlar; çocuklarimizin gelecegine yönelik büyük yatirimlara dönüsecektir. Hanimlar deterjan ve su kullanimi konularinda egitilmeliler.

Kaynaginda alinacak basit önlemlerin, yerel yönetimlerin ve diger idari kademelerin alacagi büyük ölçekli önlemlere hatiri sayilir olumlu katkilari olacaktir.

Bazi yerlerde su levhayi görürsünüz: “HURDACI GIREMEZ”.

Ben olsam söyle yazardim: “EN ÇOK HURDA TOPLAYANA ÖDUL VERILECEKTIR”.

Tekrar kazanima herkes bir biçimde katkida bulunmalidir. Yoksa kendi elimizle kendi gelecegimizi bitiririz.