NAZIM Hikmet, ülkemizin ve dünyanin tanidigi ünlü bir sairimizdir. 1902’de dogdu, askeriye okulundan saglik nedeniyle ayrilan Nazim, 1921baslarinda ulusal kurtulus savasina katilmak için Anadolu’ya geçti. Bir ara, Bolu’da ögretmen olarak çalisti. Daha sonra Moskova’ya giderek Dogu Emekçileri Komünist üniversitesine yazildi. Burada, siyasi bilimler ve iktisat okudu.1951’de T.C. yurttasligindan çikarildi vatan haini olarak ilan edildi.3Haziran1963’de genç sayilacak bir yasta aramizdan ayrildi. Moskova’da Novodeviçye mezarliginda topraga verildi. 61 yillik ömrünün 30 yilini mahpuslarda ve “zor zenaat,” dedigi sürgünde geçirdi. Türk Edebiyatinin en büyük isimlerinden olan Nazim’in, Türkiye’deki yasaminin 12 yilini ve gençligini çaldilar. “Yok edin insanin insana kullugunu” dedigi için eserleri yillardir ülkemizde yasaklandi. Okuyanlar hapse atildi. O döneme ben de yetistim. Kirmizi kapli defter, kitap bulundurmak bile suçtu. Nazim’in siirlerini el yazmasi küçük kagitlarda ve cebimizin gizli yerlerinde sakliyorduk. Nazim Komünistti ve bunu herkes biliyordu. Siirlerinde komünist oldugunu hatta TKP’nin (1920’lerde kurulan TKP) üyesi oldugunu korkmadan, çekinmeden söyleyebiliyordu. “TKP’m benim/ Seni düsünüyorum/ Sen dünümüz, bu günümüz/  Yarinimizsin sen…”
Atatürk, Nazim’in siirlerini okuyor, “Çagirin Nazim’i buraya” diyor. Nazim’i çagiriyorlar, Nazim, “ben Safiye Ayla degilim” diyor.”Pasam, yaka paça getirelim mi,” Atatürk, “Hayir” diyor. Arkasindan “Aferin çocuga” sözüyle konuyu kapatiyor.. Nazim’in büyük dayisi Ali Fuat Pasa anlatiyor. Kapi araliktir, Atatürk, dirsegini masaya dayamis, Nazim’in plaktan bir siirini dinliyor. “Nal sesleri sönüyor perde perde/ Atlilar kayboluyor günesin battigi yerde!/ Atlilar atlilar kizil atlilar/atlari rüzgar kanatlilar!/…………………/ Gölgeler gölgelendi/ Renkler silindi/ Siyah örtüler indi/ Mavi gözlerine/ Sarkti salkim sögütler, sari saçlarinin üzerine!/ Aglama salkim sögüt aglama/ Kara suyun  aynasinda el baglama!/ El baglama! aglama!” Bu siirde, Nazim, bir cephede bir savasçinin ölümünü anlatiyor. Nazim’in plakta sesi kesildigi zaman, Mustafa Kemal, basini çevirdi. Bir degil binlerce askerin ölümünü görmüs olan bu hasin generalin gözleri nemliydi.                                                                                                                                                                                                                                          “Hay Allah kahretsin! Ne sair! Yazik ki komünist!” Tepeden tirnaga komünist insan, vataninda hain, dünyada baris ödülünü alan, rüzgara karsi yürüyen adam. Nazim Hikmet’in soyadinin ilginç öyküsü de söyle, ben de, yeni ögrendim sayilir. Nazim’in soyadi Ran’dir ama, pek kullanilmaz. Nazim Hikmet diye bilinir. Bu soyadinin anlami, her zaman merak edilmistir. 1936 yilinda soyadi yasasi çiktiginda, aileye soy adi aranir. NAR sözcügünde karar kilinir, ama, nar kirmizi oldugu için yine yakayi ele verme anlami tasir. Nar kirmizidir, kirmizi da kizil demektir. Yani Nar sözcügü kisacasi komünisttin kisaltilmasidir. O zaman Nazim’in annesi, ressam, Celile Hanim, “Bizde nari tersinden okuruz, “RAN”, yapariz”der. Böylece ailenin soyadi Ran olur. Sorun çözülür. Insanliga bakin, ne kadar gülünç ve üzücü degil mi?                                                                                                                                                                                        Karabaglar Belediyesi, Dünya sairi, büyük usta Nazim Hikmet’in adinin verildigi ilçenin, en büyük(20 bin metre kare) parkini, görkemli bir törenle, geçen ay Karabaglar Belediye Baskani Sitki Kürüm hizmete açti. Parkta Nazim’in büyük bir heykelinin de açilisi da yapildi. Ayni zamanda, parkta, 25 yasinda 4 çinar agaci ile Nazimin siirlerinden olusan, kaidelerin bulundugu bir alanda olusturuldu. Açilista, Baskan Kürüm “Ilçemizin en büyük parkini hizmete açiyoruz. Belediyemizin imkânlariyla çok özel bir park kazandirdik. Mutlulugumuza halkimizin da ortak olmasini istiyoruz” dedi. Darisi, Torbali Belediye Baskani Sayin Ismail Uygur’un basina. Kutlu Dogum Gül Bahçesinin, yanina veya uygun bir yere Nazim Hikmet Parki ve heykeli de ilçemize yakisir. Sayin ,Kemal Kiliçdaroglu’nun sevdigi “Akin var günese akin/Günesi zaptedecegiz günesin zapti yakin!” siiri de bir kaideye yazilirsa, unutulmayan, Nazim, ilçemizi onurlandirir. “Gerçek yasamdan kaçan ve onunla bagintisiz konulari isleyen kimse, saman alevi gibi yanmaya yargilidir.” (Nazim Hikmet Ran)