Tarih, ezen ve ezilen siniflarin karsi karsiya geldigi, toplumsal bir sahnedir. Her sahne açilisinda, bütün toplumun devrimci bir dönüsüme ugramasiyla yada çatisan siniflarin çöküsüyle sonuçlanmistir. Kimi zaman, açiktan açiga, kimi zaman gizliden gizliye, kesintisiz bir mücadele içinde olmustur. Böylece, tarihsel mücadelenin içinden de BIR MAYISLAR dogmustur.

Kendi ürettikleri ürünleri hiçbir zaman tadamayan ve hak isteme mücadelesi olarak ortaya çikan, isçilerin uluslararasi, birlik, mücadele dayanisma günü olan, bir mayisin temeli 1886’da ABD’nin Chicago kentindeki Hay Market meydaninda atilmistir. 15 saat çalisan isçilerin daha insani kosullarda çalismak istegi ile greve giderler. Grevcilerin üzerine polis ates ederek 4 isçiyi öldürür. Daha sonra Hay Market Meydanindaki mitingi dagitmak isteyen polislerin üzerine bomba atilir ve 7polis ölür. Bombayi kimin attigina dair kesin bir delil bulunmamis olmasina ragmen, 8 isçi lideri tutuklanir. Daha sonra 4 Isçi lideri(Parsons,Spies,Fisher ve Engel) idam edilir. 4’ü de müebbet hapis cezasina çarptirilir 1887 Yilinda. 1889 Yilinda Fransiz bir isçi önderinin, bir mayis, isçi sinifinin uluslar arasi birlik, mücadele ve dayanisma günü olarak önerisi II.Enternasyonalde kabul edilir ve 1890 Yilinda Uluslararasi olarak kutlanir. BIR MAYISIN tarihçesi kisaca böyle.

Gelelim Ulkemize; Ulkemizde de 1 Mayislar, dünya örneginde oldugu gibi kan, göz yasi, yasak, siddet ve baskilarla günümüze kadar kutlanarak gelmistir. Ölümler de dahil tehditler, iskenceler coplar ve biber gazlari 1Mayislarin kutlamasinin, önüne geçememistir. Taksim de kutlanamaz diyenler demokrasi güçlerinin kararliliklari karsisinda Taksim de kutlamayi kabul etmek zorunda kalmislardir.

Sevgili, Büyük Torbali Gazetesi okurlari belki 1Mayislari bu kadar önemsememis olabilirsiniz, ama

söyle bir düsünün, neden korkulur yillardir, bu 1Mayislardan? Insanlar çiksinlar meydanlara  demokratik taleplerini haykirsinlar. Hani biz demez miyiz “aglamayan çocuga, meme verilmez” diye.

Insanligin varolusundan bu yana hiçbir anma ve bayram gününde 1Mayislar kadar siddet görmemistir

ve yasaklanmamistir. Kurban bayrami, Ramazan bayrami, Cumhuriyet bayrami, Zafer bayrami ve diger bayramlarda kutlayanlara kursun sikildigini, coplandigini, biber gazi verildigini ve gencecik kizlarimizin saçlarindan tutulup sürüklendigini gördünüz mü? Ya 1Mayislarda neden siddete ve

kan dökülmesine göz yumuluyor. Anadolu’da ilk kez 1Mayis Osmanli döneminde 1905 yilinda Izmir’de kutlandi. “Bagimsiz TURKIYE ”pankarti açan isçiler 1Mayisi, HALIÇ’TEN, Beyoglu’na kadar yürüyüs yaparak 1920’de kutladilar. 1921-1923 1Mayislarinda isçiler “yabanci sirketlere el konulmasini, 8 saatlik is günü, hafta tatili, serbest  sendika ve grev hakki” gibi isteklerini dile getirdiler. 1924-1925 bir

Mayislari yasaklandi. 1935 Yilina kadar illegal olarak kutlandi. 1935yilina gelindiginde 1Mayis

Bahar ve Çiçek Bayrami olarak kutlanmasina  ve 1Mayisin tatil günü olmasina karar verildi.Görkemli ve iktidarlari korkutan 1Mayislar 1976 ve 1977 Yillarinda kutlananlardi. Bir Mayis 1977’de bende Istanbul TAKSIM Meydanindaydim. 500.000 binden fazla ülkemin hak arayan insanlari alani zinga zink doldurdu. Igne atilsa yere düsmez. Herkes neseli, oyunlar oynaniyor halaylar çekiliyor. DISK Genel Baskani, rahmetli Kemal TURKLER kürsüde konusuyor. Saat 19 oldu, alana giris bitmedi. Türkler’in konusmasi bitmek üzereydi. Ustümüze birden ates edilmeye baslandi. Kürsüde  Kemal TURKLER hem konusuyor, hem de her kursun viziltisiyla saga sola egiliyordu. “Dagilmayin, herkes oldugu yerde kalsin” uyarisini yapiyordu. Ne yazik ki, kursun sesleri hiç kesilmedi. Kitle dayanamadi. Kazanci yokusu denilen yere dogru bir sel gibi akmaya basladi. Bir taraftan da panzerler kitleyi sikistiriyordu. Adini sonradan ögrendigimiz MERAL Özkol isimli arkadasimiz gözlerimizin önünde, panzerin altinda kalarak yasamini yitirdi. Panzerin duracagi yok, DISK’li yigit bir görevli elindeki pankart sopasiyla panzerin üstüne firladi. Sopayi havaya kaldirarak camina vurmak isterken baska görevliler panzerin önüne atlayip kollarini açtilar. Panzer durmak zorunda kaldi. Yine o hain silahlar susmadan, devam ediyordu. Kitle bizi kazanci yokusuna dogru sürükledi. Kendimi denizin kiyisinda buldum ve arkadaslarimi da o hengamede kaybettim. Sonuçta o gün 126 kisi yaralandi, 36 kisi de demokrasi sehidi oldu. Yalniz Kazanci yokusunda 25 kisinin ezilerek öldügünü gazetelerden ögrendim. Amaç, her zamanki gibi aynidir. Yükselen kitle hareketi  bogmak ve darbelere zemin hazirlamak. Bu meydanda olan olaylari  ve hakliligimizi beynime kazidim. Beyinlere kazinanlar unutulur mu? 500.000 bu ülkenin insani ne istiyordu? EKMEK, IS VE ÖZGURLUK. Aradan 33yil geçti, Taksimde kursun sikanlar bulunamadi, hesap sorulamadi. 1Mayis 1977 katliaminin arastirilmasi için verilen arastirma komisyonu teklifini AKP reddetti. Faili meçhul cinayetlerin, darbelerin, jitem ve dogu–güneydogu Anadolu Bölgelerinde yasanan faili meçhul cinayetlerin konusunda verilen arastirma komisyonu teklifini de AKP reddetti.

Dönemin Belediye Baskani Ahmet Isvan açikladi; “Patlamis tek bir silah bulup mahkemeye getirmediler. Kendi olusturduklari delilleri kendileri yok ettiler.” 1977 1Mayis katliamini devlet çözemedi!” 2010 1Mayisi Izmir Gündogdu Meydaninda katildim. Ulke genelinde oldugu gibi

Izmir’de de hiçbir olumsuzluk çikmadi. Çünkü haklarini arayanlara, karisilmadi, biber gazi da sikilmadi

Binlerce emekçinin derdi neydi? En basta esitlik, sonra is, ekmek, özgürlük ve adalet. Hepsi bu. Çok mu? Mümkün degil mi? Elbette mümkün. Peki nasil olacak bu is, örgütlenerek.

Mezardaki sessizligimiz, hayattaki konusmamizdan daha etkili olacaktir.

(August SPIES, 1Mayis Isçi BAYRAM’ININ önderlerinden)

YASASIN BIR MAYIS, ISÇININ EMEKÇININ BAYRAMI

ESITLIGIN VE ÖZGURLUGUN OLDUGU ZAMAN GUZEL GUNLER GÖRECEGIZ….