‘EZICI çogunlukla gelmek…’
Mecazen kullanilsa da ‘çogunlugun eziciligi’ kulaga hos gelmiyor ama nedense her gönül onu istiyor.
Bizim gönlümüzde yatan sey bambaska. Sayisal olarak orani ne olursa olsun gerçek demokrasilerde çogunlugun disinda baskalari da var. Bugün onlar, yok hükmünde görüldükleri için ülkemiz hizli bir biçimde kutuplasmaya, bölünmeye ve parçalanmaya dogru gidiyor.
Son derece tehlikeli…
Bu tehlikenin farkinda olmama gibi bir lüksü hiçbir sorumlu vicdan sahibi insan tasiyamaz. Buna ragmen bu yol israrla kat edilmek isteniyorsa, karsimizda çok ciddi ve kararli bir ‘ideolojik transformasyon’ mücadelesi var demektir. Ustü açik veya kapali biçimde topluma servis edilen ve gelen tepkilerle yeniden yeniden sekillendirilen dayatmalari, açik mesajlarda ve yetkili agizlarin (pardon tek kisinin) konusmalarinin arasina serpistirilen ayrintilardan ögrenebiliyoruz.
Yasamin her safhasini, sosyal kurumlarin her esigini ‘dini referanslarla’ biçimlendirme adimlarinin yogunlasmasindan anliyoruz ki bu iktidar, eger sandiklar rafa kalkmasa gidici gibi…
Giderler veya kalirlar, hiç önemli degil…
Onlar tarihe demokrasi yalaniyla beraber geçecekler. ‘Özgürlük dedikleri her yeri yasakla’, ‘hak dedikleri her köseyi haksizlikla donatanlar’ olarak anilacaklar. Tahribatin gerçek boyutlari ise ancak yillar sonra tam anlamiyla anlasilacak.
***
Darbeciyi yargiliyorsunuz… ‘Ala…’
Neden o darbecinin yazdigi siyasi partiler ve seçim kanunlarini degistirmiyorsunuz?..
Ses yok…
Çünkü iktidarini ona borçlu…
Darbe yapani doksan küsür yasinda, mahkum etsen ne yazar af etsen ne okunur…
Bu yazi yayinlandiginda siyasi partilerin bazilarinin Izmir’de il kongreleri bitmis olacak…
Merak etmiyorum. Çirpispor’la Subasi Gençlik arasinda yapilacak sutopu maçi daha önemli.
Bazi dostlarimizin pes perdeden ‘la havle’ çektiklerini duyar gibi oluyorum…
Dogru söylüyorum…
Bu siyasi parti yasasi ve bu seçim sistemi var oldukça, parti kongreleri birer formalite tamamlamaktan öteye geçmez…
Son yapilan CHP Kurultayinda bir miktar göstermelik degisiklik olsa da isin özü yani ‘genel merkez sopasi’ ve ‘karizmatik lider agirligi’ degismedi. Her sey yerli yerinde…
Siz Recep Tayyip bey’in onayi olmadan bir sayin partilinin AKP Izmir Il Baskani olabilecegine inaniyor musunuz?
Veya CHP’li bir belediye baskaninin; “valla filanca olursa uyumlu çalisiriz” kibar önerisinin gerçek tercümesinin…
“Halt edip baska bir aday çikarmayin çaniniza ot tikarim” demek oldugunu bilmiyor musunuz?
Bilin artik gari…Siyasi parti kongrelerinin as solistleri konumunda olan:
‘Icazet’ diye bir laf var…
Igreniyorum…
‘Blok liste’ diye bir homurtu var…
Utaniyorum…
‘Beyefendi isaret buyurdu’ diye bir zipirlik var ki…
Dislerimi sikmaktan dolayi ancak disçi faturalarinin çogalmasina katki sagliyorum…
‘Ben bu partinin kapisinda otuz yildir elimde çorba kasesiyle bekliyorum’ var…
Valla birkaç dis sarimsakla bile gitmiyor…
‘Filancayla dostlugumuz kirk yil öncesine dayanir, köprü olsa üstünden geçmem’ var…
‘Kanat taktirip köprüden atlatsak mi’ diye düsünürüm…
Uyeyi güdülecek koyun.. Delegeyi kapi kulu askeri gibi gören bu sistem degismedikçe…
Siyasi parti kongre salonlarindan akilda; birkaç bozulmus melodi, saygi durusu ve istiklal marsi, ugrunda can feda edilecek kadar güzel olan ay yildizli bayragim ve simdilik konulmasi mecburi olan liderimin bazen kalpakli bazen sapkali resmi disinda anlatilacak çok fazla bir sey kalmiyor…