REFERANDUMLA ilgili yazimin basligi “referandum sancisiydi.” Bu yazimi da “referandum sancisindan ne çikti” basligini uygun gördüm. Ulke-mizin tüm basin ve yayin organlarina bol malzeme çikti. Bu anayasayi ve referandumu daha çok tartisacagiz. “Dag fare dogurdu” desem herkes bana kizar.
Referandum kavgasindan saga sola siçrayan çamurlarla beraber her yurttas gibi yeni güne merhaba diyerek isime gücüme basladim. Ne hayatim degisti ne de ülkede degisiklik oldu. Bu ana-yasayla ülkemize demokrasinin gele-cegine de inanamiyorum. Bu yaziyi da çok zor kosullarda size ulastirmaya çalisiyorum.
12 eylül darbecileri, 13 eylül sabahi söylendigi gibi yargilanabilir mi bile-miyorum. Darbecilere karsi daglar gibi kinimizin biriktigini söylemekte yanlis olmaz.
Sevgili Büyük Torbali okuyuculari 13 eylül sabahi yagcilik ve incelikleri ile ilgili yazim çikti. “Yahu Hasan hoca el alem, anayasa ve referandum diye üs-tünü basini parçaliyor, deli oluyor, sen yagciliktan söz ediyorsun. Hiç yakisti mi, bu yazi.” diyeniniz olmustur. Tarihi referandum netlesmedigi için, ayrica olanaklarim 13 Eylüle uygun olmadi-gindan toz ve dumanin dagilmasini bekledim. Yazimi bu güne erteledim. Isterseniz söyle düsünelim. Bu memle-ket, bu güne kadar ne çektiyse, yaran-mak ve yagcilik yapmaktan çekmedi mi? 12 Eylül darbecisi generallerine üniversitelerde nisanlar verilmedi mi?                                                            
Referanduma ne kadar para harcandi dersiniz. Basindan edinilen tahmini rakamlara göre AKP 40 Trilyon, CHP 1 Trilyon harcamis. Tüm ülkemiz içinde 150 trilyon, referanduma helal olsun denmis. Sonuç hepimizin bildigi gibi parayi bastiran kazanmis. %58 evet, %42 hayir, boykotçular ve sandiga git-meyenler de % 23. Sonra ne olmus? Borsa sahlanmis tavan yapmis, faizler düsmüs, döviz tepe taklak gitmis. Bun-larin hepsi 13 eylül sabahi oluyor. Hem de bir günde nasil oluyorsa. Iste kapita-lizmin mantigi bu. Aylardir referandum diye yatip kalktigimiz, ugruna evet pankartlarina sarilip uyuya kaldigimiz ve vinçle ezilip öldügümüz, tarihi oyla-ma hele sükür bitti, kurtulduk. Basin söyle degerlendirdi.” Seçmenlerin çogu, hatta %80’i anayasa maddeleri-nin ne oldugunu bilmeden ve okuma-dan sandikta oy kullandi ve %58 evet çikti. Hemen ardindan, yeni bir anaya-sanin hazirlanmasi için start verildi. Acelemiz neydi, acaba? Bir kaç ay beklenir, tüm toplum katmanlarinin, siyasi partilerin, KESK’in, DISK’in, tüm sendikalarin, Kürtlerin ve Alevile-rin görüsleri de alinarak TBMM’sinde yeni bir anayasa yapilamaz miydi? Elbette yapilabilirdi. Basinda çikan su korkunç rakamlar, 150+40+1+ bilme-diklerimiz trilyonlar da güme gitmezdi. Bunlarla, ülkemizin bazi yaralari sari-labilirdi.     
Basinda ve TRT’de söyle haberler çikiyor. “Sandiga gitmeyenlere 22 TL para cezasi verilecek.” Peki, demokrasi ve düsünce özgürlügü gibi kavramlar nerede kaliyor? Begenmedigim yemegi zorla yiyeceksin yada yemedigin ye-megin parasini vereceksin demek insan haklarina aykiri degil mi? Ben istersem oyumu kullanirim, istemezsem kullan-mam kime ne, bu benim özgür düsün-cem. Demokrasilerde özgür düsünceye kilit vurmak var mi? Yok, öyleyse bu anti-demokratik maddeyi kaldirmali-yiz. Yurttaslarimiz, özgür iradesini kul-lansinlar. Hayircilarin ve Evet çilerin içindeki solcularin arasina bu refe-randum kara kedi soktu. Basinda “sol-da artik hiçbir sey eskisi gibi olma-yacak, tuzlu su liberalleri hayir dedi” gibi basliklar atilmaya baslandi. Bir da-ha hiç yüz yüze bakilmayacak sekilde sözler söylenmeye devam ediyor. Önü-müzdeki süreçte yine yan yana, yine omuz omuza olmak zorundayiz.
12 Eylül darbecilerini yargilamak ve hesap sormak için söz verenler görelim sizleri. Artik lafla peynir gemisi yürü-müyor. Darbecilerden ve çetelerden hesap sorma zamani! Faili meçhulleri çözme zamani! Kürtlerin ve Alevilerin sorunlarini görme zamani! En güzel günler, özgür irademizin yasama yan-sidigi günlerdir.