BASKALARININ sirtindan geçinmeyi seven üç kafadar, bir sehre gelirler. Içlerinden biri, “gelin, bu sehirde bir sirça kösk yapalim, ömrümüzün sonuna kadar bolluk içerisinde yasariz” demis. Bu sehirde bütün millet çalisir, üretir, kendi basina buyruk yasarmis. Kendi seçtikleri adamlar, zorbaligi ve yolsuzlugu akillarindan bile geçirmezlermis. Uç kafadarin elebaslisi, halka sormus. “Sizin memlekette, bütün halka faydasi olan sirça kösk neden yok?.”
Halk, “madem ki bu kadar önemli, bizde bir sirça kösk kuralim” demis. Camlar eritilmis, sirça duvarlar yükselmis, üç kat “sirça kösk” yapilmis. Sonra sirça köskten, emirler çikmis, herkes karin tokluguna çalistirilmis. Sirça köskte oturanlar çogalmis, halkta onlari doyuracak hal kalmamis. Sirça Kösktekileri doyurmak için son koyunlarini da vermisler ve halkta homurdanmalar baslamis. Sirça Köskte oturanlar bir ferman yayinlamis. “Ey millet, bu gün getirip biraktiginiz koyunlarin bile hepsini yiyemedik, bogazimizdan kestik bütün koyunlarin kelleri dagitilacak.”
Kelleleri alan halk, “iyi ama bu kellelerin, beynini, dilini, gözlerini ve derilerini almislar, böyle bir basin da bana lüzumu yok,” diyerek, içlerinden biri kellenin boynuzundan tutarak,sirça köske firlatmis. Sirça köskte, “sangir” diye bir ses çikmis. Bunu gören ötekiler de eti siyrilmis kelleleri firlatinca, sirça kösk tuzla buz olmus.
O yörede, ihtiyarlar çocuklarina su nasihati vermeyi unutmazlarmis: Sakin tepenize bir sirça kösk kurmayiniz. Ama günün birinde nasilsa bir sirça kösk kurulursa, onun yikilmaz, devrilmez bir sey oldugunu sanmayin. En heybetlisini tuzla buz etmek için 35 kelle firlatmak yeter. (Sabahattin Ali, Sirça Kösk adli eserinden,1945)
Sirça Kösk’ü yorumladiginizda, Tunus, Misir ve benzeri ülkelerdeki isyanlarin nedenlerini çok iyi anlarsiniz. Universiteyi bitirmis bir genç issiz oldugu için sebze ve meyve satarak geçinmeye çalisir. Tezgahina, belediye el koyar. Polise sikâyeti sonuçsuz kalir, dahasi hakaret görür dayak yer. Yasamadan umudunu kesen üniversiteli genç kendini yakar,19 gün sonra ölür. Muhammed’in ölüm sancisi, tüm Tunus gençligini sarar. Sonra Tunus halki ayaklanir. Polis Devleti ile 24 yildir diktatörlük yönetiminde Tunus’ta is basinda olan Baskan Bin Ali saltanati, sallanmaya baslar. Ulke ekonomisinin %35’ini elinde bulunduran ve sirça kösk kuran Bin Ali, halkin isyani karsisinda ödü kopar ve ipleri kirarak Dubai’ye kaçar. Kaçarken de bos gitmez, Tunus Merkez Bankasi kasalarindan 1,5 ton altini da pesinde götürür. (Countertpunch sitesinde Esem AlAmin,Korkut Boratav)
Bugün Tunus BinAli yarin MisirMübarek ardindan baska diktatörler ve sirça köskleri birer birer tuzla buz olacaktir. Tarihte hiçbir diktatör sonsuza kadar ayakta kalamamistir. Er geç tarihin çöplügüne atilacaklardir. Halkin karsisinda hiç biri dayanamayacaktir. Hangi Müslüman ülkeye bakarsaniz bakin, hiç biri yoksullugu ortadan kaldiramamistir. Avrupa Birligi, ABD ve öteki Kapitalist yönetimleri de, yoksullugu, yolsuzlugu bitirememist irve halkina mutluluk verememistir. Tunus’ta Misir’da ve benzeri ülkelerde bir düzen degisikligi olur mu bilemem ama, artik insanlik, haksizliktan, adaletsizlikten, yoksulluktan, sömürüden, baskilardan ve fasist diktatörlüklerden bikti usandi. Savassiz ve sömürüsüz bir dünya istiyor insanlik.
Sömürüye ve fasizme karsi, direnen ve isyan eden Tunus, Misir ve öteki ülkelerin emekçilerine ve yoksul kardeslerimize, inançlari ne olursa olsun onlari Büyük Torbali Gazetesi araciligiyla alkisliyorum ve selamliyorum. Ulkelerinde yapilacak seçimlerde tüm isyanlarini bir sandiga oylariyla biriktirmelerini ve bu demokratik yöntemi mutlaka kullanmalarini dogru olacagina inaniyorum. Her söz sirasinda nüfusumuzun %98 Müslüman oldugu söylenen Türkiye’de, diktatörlere karsi neden susuluyor ve hesap sorulamiyor acaba?

Kim etrafa korku salarsa, kendisi de korkusuz degildir. (Epikuros)