VAN depremi sonrasinda uyuyan fay hatlari misali deprem paranoyalarimiz da hortlayiverdi. Millet olarak hep felaket kapimiza dayandiginda felaketler üzerine konusmaya alistigimizdan hep bir agizdan depremi konusmaya basladik.
Bu hararetli deprem muhabbetleri geride hiçbir ders, hiçbir uyarilmislik birakmadan üzerimizden geçip gidecek.
Gündeme düsen baska konular üzerine çene suyu çorba kaynatmaya devam edecegiz.
Ta ki ülkenin baska bir yerinde bir baska fay hatti kipirdayip yüzlerce can yikintilar arasinda kalana dek.
O zaman simdi yapilan konusmalarin tekrardan alti isitilacak…
Halkin geneline yayilan bu vurdumduymazlik ve “Orada oldu burada olmaz” fikri kaim oldukça daha çok canlar yanacak.
Van depremi Torbali’da da deprem korkusunu tekrardan hortlatti.
Bunda biraz da biz gazetecilerin payi var ama biz üzerimize düsen vazifeyi yapmanin telasindayiz.
Kamuoyunu ve yetkilileri yasanacak bir felaket karsisinda tedbirli olmaya çagirma vazifesini yerine getiriyoruz.
Ancak bu uyari ve hatirlatmalar ne kadar etkili olur?
Bunu zaman gösterecek herhalde.
Dünya döndügüne göre, ayagimizin altinda fay hatlari uzandigina göre er ya da geç bu gerçekle yüzlesecegiz demektir.
Torbali’nin depremi ne kadar umursadigi bu realiteyi ne kadar ciddiye aldigini da zaman gösterecek.

MUHENDIS MI MUYENDIZ MI?

TANIK oldugum bazi manzaralar bu konuda ne kadar yaya kaldigimizin bir göstergesi gibi.
Simdi anlatacagim hadise ile bu konunun farkli bir boyutuna dikkat çekmeye çalistim.
Geçenlerde bir arkadasimi ziyarete gittim.
Arkadasim ailesiyle beraber, yaklasik 150 kisinin yasadigi yeni tamamlanmis bir kooperatif binasinda oturuyor.
Apartman kapisindan içeriye girerken bir afis dikkatimi çekti.
Afisin üzerinde “satlik dayre” yaziyordu. O afisi oraya yapistiran her kimse “satilik daire” yerine “satlik dayre” yazmis.
Ben “Vatandas okuma yazmayi bile kotaramamis ama daire satma konusunda hiç de yaya degil” diye düsünürken ikinci bir afisle karsilastim.
Onun da üzerinde kooperatif baskaninin imzasiyla bir seyler yaziliydi.
Yaziyi bastan sona iki defa okudum ama anlamakta yine de zorlandim.
Adam “fotkopileri getirin müyendize verilecek. Hiç sakasi yok” yazmis. Mühendis kelimesini müyendiz olarak, fotokopiyi fotkopi olarak yazan en sona da “hiç sakasi yok” diye ilave eden adamlarin yaptigi kooperatifte oturan o 150 kisiye acidim.
Adam Türkçeden bile çalmis malzemeden kim bilir ne kadar çalmistir.
Yukari katlara çikarken binayi da kabataslak bir gözden geçirdim.
6 katli koca binayi kürdan gibi kolonlara emanet etmisler.
Duvarlara hafifçe vurunca “tok, tok” diye bir ses çikiyor.
Sert bir yumruk atsaniz belki de eliniz duvara gömülecek.
Iste Torbali’nin depremle yüzlesmesi halinde benim akibetinden en çok korktugum binalar bunlar.
Müyendizlere duyurulur. Sakasi yok!