SIYASETIN serbetine tutulanlari çesmelerden akan soguk serbetler bile kandirmaz…
Ayri bir tadi olsa gerek…
Akil yörüngemin ipini kaçirmadan konuyu anlamaya çalistikça…
“Sen bu kafayla gidersen çok patinaj yaparsin, siyasetin (s)sini bile anlayamazsin” küçük serzenislerle burun buruna kaliyorum…
Varsin anlamayalim…
Eger siyaset dediginiz sey insanlari ayaküstü kandirip, göz boyamaksa, ‘anlayissizligimla’ gurur duyarim…
Eger siyaset sol gösterip sag vurmaksa…
O yumruga denk gelen göz kör olsun…
Eger ‘Ecevit’in adi hiçbir levhada yokken ‘Necmettin Erbakan’ ismi yaldizli puntolarla süsleniyorsa…
Benden birakin solcu olmayi hiçbir cacik olmaz…
“Devir degisti geç bunlari” diyorsaniz
Sadece dersiniz…
Ama…
Ayakta kalmanin, tutarli olmanin ‘geçti’ denildigi bir dönemi ta Sokrat’tan bu güne kadar görmedim…
Bilen beri gelsin…
Çorba neden çesmeden akar?..
Tabakta söyle çoluk çocukla beraber olsa…
Yaninda bir bas sogan…
Radyoda eski bir nakarat…
“Neyleyim neyleyim ben böyle yari neyleyim…”
Belediyenin suyunu lüks tüketim malzeme konumuna yükselten…
Su faturalarini sisirdikçe sisirip de…
Dört tekerlekli ve üzeri Osmanli motifleriyle bezeli arabalarla servis edilecek fantezileri ben neyleyim…
Neyleyim ben…
Bana damak tadi vermiyor bu isler…
Dogalgaza yüzde on sekiz küsür zam…
Memura ilk alti ay yüzde üç buçuk nasil igreti duruyorsa…
O çesmeler de öyle duruyor…
Ne farkiniz kaldi…
Hani biz sosyal demokrattik…
Hani hakça bölüsüyorduk…
Ben pek öyle hesap kitap bilmem…
Diyelim ki bu çesmelerin belediyemize aylik yükü on bin lira olsun…
Bu para var, var ki yapiliyor. Eger bilmiyorsam af etsinler belki birileri hayir yapiyor…
Her durumda böyle bir para var…
Her ay fakir olan yüz ailenin hanimina ait banka hesaplarina yüzer lira yatirilsa…
O çorbanin tadina doyum olmaz…
Izmir Büyük sehir ve Torbali Belediyelerinin birçok uygulamalarini takdirle takip ediyorum ama böyle ‘oy kokan’ ucuz hareketler iri gölgeler düsürüyor.
Cami cemaati ve dindar insanlar da biktilar…
Hayirla yüz göz olduk…
Kandiller, bayramlar, kutlu günler, ulular, ulemalar…
Çesmeler, serbetler, çaputlar…
Iftar çadirlari…
Macuncular, hokkabazlar, semazenler…
Naftalin kokan yelekler, çeperleri yag baglamis püsküllü fesler…
Cami avlularina kurulan siyaset kürsüleri…
Gina geldi…
Insanlar aç, insanlar issiz…
Insanlar yarinlarini göremiyor…
Imamin kayigindan önce bir kere olsun saltanat kayiklarindan birine binmeyi önerenlerle ayni sularda kulaç atmak nasil bir sey olmali?
Aklimizi peynir ekmekle yedik…
Bir kupa çorbayla…
Yaninda bir masrapa serbeti eksikti…