Günün sözü “Kötü huylu birisine ilim öğretmek, haraminin eline kılıç vermek gibidir.”Mevlana

Bu meslek kadar insana çok şey katan ama yine bu meslek kadar insandan çok şey götüren bir iştigal alanı çok azdır. 10 yılı aşan meslek hayatım boyunca şu Torbalı çukurunda yaşadıklarımızı yazsam hacimli bir kitap olur. Bu anlamda gazeteciliğin de acayip ve tedavisi olmayan bir hastalık olduğunu ifade edeyim. Elinizde çok büyük bir güç var; ama bu gücü şayet yerinde ve gerektiği gibi kullanmazsanız atom bombasını kendi başınızın üstünde patlatmış olursunuz. Şimdi on yıl öncesine gidelim ve benim bu mesleğe nasıl bulaştığıma değinelim. Aslında bütün kabahat, şu an Ticaret OdasıBaşkanı olan arkadaşımız Abdulvahap Olgun’undur. Şayet o,Torbalı’da bu işlerin fitilini ateşlemeseydi ne biz bu işlere bulaşırdık ne de bu işler bize bulaşırdı. O zamanlar Vahap’ın gazetebürosu Tepeköy Mahallesi İnönü Caddesi’ndeydi. Ben de üniversiteyi henüz bitirmiş bir taraftan özel bir dershanede öğretmenlik yapmaktayken bir taraftan da KPSS’ye hazırlanıyordum. Amacım, KPSS’den iyi bir puan almak ondan sonra da henüz başladığım öğretmenlik mesleğini okullarda sürdürmekti. Bir gün, ilk gençlik yıllarımızdan tanıdığımız Abdulvahap’ı ziyaret edelim dedik. Ne olduysa o ziyaretten sonra oldu.Bir kaç hafta sonra kendimi masanın birisinde haber yazarken buldum. Gazetecilik yaparken toplumun her kesimiyle temas etme imkânı bulduğumuz ve çok farklı simalarla tanışıklığa geçtiğimiz için mesleğin ilk yılları benim için adeta ikinci bir üniversite oldu. Benim aktif muhabirlik yaptığım dönem olan 2006-2007 yılları Büyük Torbalı’nın kendisini aştığı yıllar oldu. Nüfusumuz o vakit henüz yüzbini aşmamıştı. Torbalı’da herkes yaptığımız haberleri konuşuyor,gazete daha matbaadan çıkmadan merakla bekleniyordu.Tek gazeteydik ama yine de kendimizle yarışıyor gibiydik. Daha ilginç haberler bulmak,daha iyi konulara temas etmek için heyecan içinde çalışıyorduk.O zamanlar gazetede çok değişik bir yazar kadrosu da vardı.Mesela, yerel basına büyük katkılar sunmuş olan Cenk Sarıgöl’ün yazıları gündem belirliyordu. Hatta Cenk ağabey,ilk kez bir yazı dolayısıyla mahkemelik olduğumda beni tebrik ederek, “İşte şimdi mesleğe başladın.”demişti. O da bu mahkemelerin epey kahrını çekmişti; biliyordu o duyguyu. Sonra Belediyeeski başkanlarından Ertan Ünver, çok sağlam yazılar kaleme alıyordu.Gerçi Ertan Ünver’in yazılarını anlamak her babayiğidin harcı değildi. Ancak, gerek temas ettiği konular gerekse kullanılan üslupla muhteşem yazılardı onlar.

Basında Büyük Torbalı çıtası

Yıllar su gibi gürül gürül aktı. Büyük Torbalı’nın açtığı yolu takip eden pek çok gazete boy gösterdi Torbalı sokaklarında. Hatta ben bile on sekiz ay kadar yaşatabildiğim bir gazete yayımladım. Oradan da çok farklı ve paha biçilemez tecrübeler edindik. Şimdi Torbalı’da yine yerel gazeteler hastalık derecesinde takip ediliyor; ama ne üzücüdür ki kalitede yarışılmıyor. Büyük Torbalı yine çizgisini koruyor ve atılımlarını zamana yayarak, istikrarlı bir şekilde gerçekleştiriyor. Torbalı basınına yeni yüzler kazandırmaya devam eden bir okul gibi bu gazete. Hiçbir zaman çirkinleşmeden, basın ahlak ilkelerinden taviz vermeden,gazeteciliğin halk için yapılması gerektiğinin farkında olarak yoluna devam ediyor. Zaten okuyucu da Büyük Torbalı’nın bu yönünü takdir ediyor. Kolay değil; bu gazetenin ilk yayımlanma tarihi 1997. Büyük Torbalı sayfalarında kimsenin kişilik haklarını zedeleyici, kimseyi küçümseyici ve aşağılayıcı,kimseyi toplum nezdinde zor durumda bırakacak haber ve yorumlara rastlamıyorsanız bu ilçenin en büyük şansı böyle bir gazetenin var olmasıdır. Hatta şunu itiraf edeyim; biz burada yazarken zaman zaman duygularımıza yenik düşerek bu tür yollara tevessül ettiğimizde karşımızda bunlara izin vermeyen bir gazete yönetimini bulduk. İyi ki de bizlerin o hataları yapmamıza mani olmuşlar. İyi ki çirkinleşmemize izin verilmemiş. Son zamanlarda Torbalı basını adına çok üzücü, hatta ürkütücü bazı manzaralarla karşılaşıyoruz. Kaliteli yayıncılık yerine kasıtlı yayıncılıkla karşılaşıyoruz. Kişisel menfaatler adına bir silah gibi kullanılan bir gazetecilik anlayışıyla karşılaşıyoruz. Ancak Torbalı kamuoyu, bu ilçede uzun süreden beri var olan yerel basın iştiyakı nedeniyle hiç zorlanmadan siyahı beyazdan ayırabiliyor. Çünkü Torbalı kamuoyunun önünde Büyük Torbalı gibi bir örnek var. Halk, ondan sonrakileri bu örneği göz önüne alarak değerlendiriyor. Bu mesleğe on yılını vermiş bir gazeteci olarak en büyük temennim, Torbalı’da yerel basın çıtasının daha yukarılara taşınması için mücadele edilmesidir. Ben bu uğurda elimden gelen gayreti sarf ediyorum ve edeceğim. Gazetecilikte her şeyden önce toplumsal ve ahlaki kaygıları gözeten dostlarımla birlikte sonuna kadar yürüyeceğim.

Kent Konseyi’ni önemsiyorum

Kent Konseyi meselesini Torbalı basınında en çok işleyen kişilerden birisi olduğumu söyleyebilirim; fakat hakkını teslim edelim,bu konuya ciddiyetle temas eden ilk kişi Muhittin Cengiz’in ta kendisidir. Biraz da bizim gazete yazıları vasıtasıyla hazırladığımız ortam neticesinde Kent Konseyi oluşumu Torbalı’da kuruldu. Ancak bu konsey daha kurulur kurulmaz bana kalırsa dozu iyi ayarlanmamış saldırılara maruz kaldı. Oysaki eleştirilir yanları olmasına rağmen Kent Konseyi her kesim özellikle de yerel medya aracılığıyla desteklenmeliydi. Torbalı’nın meselelerinin böyle siyaset üstü ve dışı bir oluşumda tartışılabiliyor ve konuşulabiliyor olması önemsenmeliydi. Eleştiriler, konseyin yapılanmasından ziyade orada ele alınan konular ve onların çözüm vetireleri üzerine yapılsaydı herhalde konsey,üzerindeki sorumluluğun bilincine daha bir ciddiyetle eğilecekti. Torbalı Kent Konseyi oluşumunu bütün kalbim ve beynimle destekliyorum. Her şey zamanla yerine oturacak elbette. Yeter ki atılan tohumun yeşermesine müsaade edelim ve o tohumun dibine kibrit suyu yerine memba suyu dökelim.