Torbali’da sular isiniyor…
Pek çok isine akil sir erdiremedigimiz, bize saskinlik nöbetleri geçirten kentsel mekanimizin siyasetine evelallah aklimiz eriyor.
Torbali’da siyaset yapanlarin bes asagi bes yukari yogurt yiyis biçimini iyice belledik…
Belledigimiz bir sey daha var ki…
O da Türkiye’nin genel siyasetine zaman zaman aykiri seyreden yerel dinamiklere, yerel çikislara sahip olmasi…
Ona da sasirmiyoruz…
Hep böyle gider mi?..
Sanmiyorum…
Rahmetli Osman Kibar bir zamanlar; “Adalet Partisi kaybetse de ben kaybetmem” demisti…
Kaybetti…
Özellikle göç alan ve nüfusunun demografik yapisi hizli degisen kentlerde yerel aktörlerin elleri daha öncelerde oldugu gibi pek rahat olmaz. Kentlerin etrafini bazen gece, bazen gündüz konulan yapilardaki yerlesiklerin ne dediklerini, nereye kosacaklarini önceden kestirebilenlerin sansi rakiplerine göre fazla olmakta.
Torbali’da varos var mi?..
Yok denilse pek dogru olmaz. Belki kelimenin tam anlaminda yer tutan ‘varoslar’ yoksa da; eski beldeler, özellikle Ayrancilar var…
Ekmeginin pesinde yerinden yurdundan kopup gelenlere, aynali kafeler, renkli kaldirim taslari çok fazla bir sey ifade etmiyor…
“Merhaba, çayini içmeye geldim” diyen siyasetçiye biraz tedirgin, biraz buruk bakilir…
‘Ne vereceginden çok, daha ne alip götürecek’ endisesi göz bebeginin içerisine yerlesir…
‘Astan isten, emekten, sendikadan’ dem vuracak olsaniz, sizi bos gözlerle dinlemeye devam ederler, ya da dinliyormus gibi yaparlar…
“Eee bilader ne yapalim, iki yarim burgu, bir ters takla atip, sonrasinda amuda mi kalkalim” demeyin…
Ya…
Su faturasinin üzerine abanip koparttiginiz paralarla ne isler yapacaginizi anlatmalisiniz…
Çöpünü kokusmadan toplayabilmelisiniz…
Çoluguna çocuguna, belki de torununa miras birakacagi dogasinin ne kadar igfale ugradigini bilmek isteyecektir…
Sokaginin çamursuz, okulunun temiz ve donanimli olmasini bekleyecektir…
Konu komsudaki fakirinin, sahipsizinin bir sahibi var mi diye sorgulayacaktir…
“Ya kapinin önüne konulursam” korkusu…
Mekan açip, bir iki kisiye as verecek is sahiplerine kendi yöneticileri nasil bakiyor, o insanlar belediyenin merdivenlerini ikiser ikiser çikip sorunsuz inebiliyorlar mi?..
Ona bakar…
Hos kisin açan lahana çiçeklerine de bakan olur da…
Aç insani çiçek avutmaz…
***
Ovayi yararak giden hizli tren…
Semtine ugramayan ESHOT…
Varosumsu bölgelerde yasayanlara hizmet etmiyorsa…
Size ‘he’ dese de, eli varmaz…
***
Mesela diyorum…
Nüfus hareketleri artik bir ‘tik’ kadar yaninizda…
Mesela diyorum…
Muhtarlar mahallerine yeni tasinan ailelerin adreslerini size ulastirsa da…
Onlari adam yerine koyup ziyaret etseniz…
Kentinizi, kendinizi anlatsaniz, ihtiyaçlarini not alsaniz, (sigara paketinin içi yüzüne degil) tutamayacaginiz sözleri vermekten çok, çare üretecek, yol gösterecek laflar etseniz.
Fena mi olurdu…
Valla olmaz…
Gerçek ‘Sosyal Demokrat’ bir yerel yapi bunlari önerir, benzer uygulamalarda bulunur…
“Elimiz kolumuz bagli” serzenisini ben anlarim, anlatirim da…
Ama sokaktaki insani daha baska seyler ilgilendiriyor…
Delege isimlerini sandiga atarken, bunlari da bir kiyiya not etmenizde fayda var sanirim…
Rahmetli Osman Kibar bile kaybetti…
Bilesiniz…