“FELEKTEN bir geçe çalmak” deriz, ne hazin bir yanilgidir bu…
Sonunda felek bütün geceleri çalar ve biz ebedi bir geceye hapsediliriz.
Olsun ne gam…
Biz insanlar yine de felekten gece çalma tesebbüslerinden vazgeçmeyiz. Geçenlerde su felekten bir gece de biz çalalim dedik.
Ustadim Ertan Unver, Doktor Ibrahim Öz ve bendeniz kendimizi Yeniköy’deki Dag Restaurant’in dip masalarindan birinde buluverdik.
Gece, Ertan Abinin henüz yoldayken anlattigi çakal ve sirtlan arasindaki farki gösteren manidar bir fikra ile baslamisti.
Bu fikraya ileride bir vesileyle deginiriz.
Ben alkol kullanmam, 21 yasinda bir içki masasinda ansizin aldigim bir karara tam 11 yildir sadigim.
O yüzden o gece salgam suyu ile iktifa ettim.
Ertan Abi ve Doktor Öz, masaya aslan sütü söylediler.
Içmedigim halde masadaki en sarhos kisi bendim onu da belirteyim.
Ertan Abi her zamanki duru zihniyle tam dört saat boyunca durmadan anlatti.
Eski anilar, siyasi saptamalar, edebiyat hatta bir ara psikoloji…
Babasi Ahmet Unver ile ilgili bir hatirasini naklettikten sonra üstadin gözleri doldu.
Ve ben Ertan Unver’in gözlerinde ilk defa yas gördüm.
Dünyada aglayacagina en son ihtimal verdigim kisi sag tarafimda oturmus rahmetli babasinin hatirasiyla islanan gözlerini bir mendille siliyordu.
Bu nasil bir baba oglu iliskisiydi.
Gipta etmemek, sasirmamak mümkün degil.
Ertan Unver’i Ertan Unver yapan kisi Ahmet Unver’di kuskusuz ve dünyada Ertan Unver’i aglatabilecek tek kisi de yine Ahmet Unver’di.
Böyle duygulu geçen bir gecede komik hadiseler de yasadik.
Ertan Abi bir ara koltuk altindaki askilikta bulunan ve her daim orada duran Bulgar pistovunu masaya koydu.
Bunu sol tarafini bir nebze olsun rahatlatmak için yapmisti belki de…
Aradan birkaç dakika geçtikten sonra genç bir garson hesap almak için masamiza geldi.
“Abi hesabi çikarayim mi?” dedikten sonra Ertan Abinin önündeki pistov ile göz göze gelen garson hemen masadan uzaklasti.
Akabinde üstadin geceye damga vuran sözlerinden birisine tanik olduk “Bu ülkede Türkçeyi bu tabanca kadar iyi konusan yoktur” dedi. Saat gece yarisini biraz geçtikten sonra Taksi’ye atlayip Torbali’nin yolunu tuttuk.
Tam ilçe hudutlarina girmistik ki yanimizdan geçen bir arabanin arkasindaki yazi dikkatimi çekti.
Arabanin siyah zemini üstünde beyaz harflerle “Ertan’siz bir dünya imkânsiz” yazisini okudum.
Bu bir tesadüf müydü yoksa kaderin bir cilvesi mi bilmem.
Yalniz sunu bilirim ben içkiyi birakali tam 11 sene oldu. O gece de sadece salgam suyu içtim.