TOPRAK ana cömerttir. Zeytin agaci daha da cömerttir. Derler ya, zeytin agaci gibi cömert, karinca gibi çaliskan ari gibi gizemli ve gayretli. Küçük bir toprak mülkiyetim var. Bir dönümden biraz fazla. Tarla komsumda Avukat SABRI Yurdakul ile emekli ögretmen Ali Topel. Tarlanin bos yerlerine zeytin diktik. Büyüdüler, zeytin vermeye basladilar ama çocuga bakar gibi 4-5 yil emek verdik. 70 Yasindan sonra olur mu? diyeceksiniz ya, sevince, topragi, insani ve yasami, bal gibi oluyor. Söyle demis , Nazim;
“Yani öyle ciddiye alacaksin yasamayi Yetmisinde, bile mesela zeytin dikeceksin.
Hem de öyle çocuklara falan kalir diye degil Ölmekten korktugun halde, ölüme inanmadigin için
Yasamak yani agir, bastigindan…”
Zeytin aralarini çiftçi Kazim’e sürdürdüm. Tarla sürülürken at bazen duruveriyor. Kazim ati yeniden harekete geçirmek için “Hadi aslanim, deh len” diye söyleniyor ama at hiç aldiris etmiyor. Kazim elindeki kamçiyi havaya dogru salliyor ve biraz bekliyor. “Hadi olum, deh Karaoglan” dediyse de at kilini kipirdatmiyor. Kazim ses tonunu yükseltip “ulan senin an…..” deyince at yüklenip pullugu sürüklemeye basliyor. Tarlamiz sürüldü, arkasindan da yagmur yagdi. Zeytinlerin keyfi yerinde. Kent gürültüsünden sikildikça ailecek tarlaya gider, zeytinlerin aralarinda dolanir onlarla konusur gibi gelismelerini gözler rahatlariz ve yasamdan böyle tat aliriz. Yasamdan tat almak yasami anlamak, sinifli toplumlarda ve bireylerde ayrica sosyo- ekonomik yapilanmalarda farklilik gösterir. Kimisi iktidar olup, zenginlesmekten tat alir. Gemisini kurtaran kaptan, altta kalanin cani çiksin der. Emekçiye din iman sermayeye han hamam” sözü de kapitalizmi ne güzel özetler. Kimisi de hak aramaktan, yürümekten, mitinglerden, protestolardan, örgütlenmekten, direnmekten ve yasamdan tat alir. Kimisi de umudunu degisimden, ilerlemeden ve sosyalizmden tamamen kesmistir. Artik bu halkla hiç yere varamazsiniz der kendi kabuguna çogu zaman çekilir. Solun en büyük sikintisi da budur. Bana sorarsaniz ben hiç bir dönemde halklardan umudumu kesmedim. Isçi sinifi ve bilesenleri bir gün mutlaka istedigimiz düzeni kuracaklarina yüregimle inaniyorum. Bunca tarihteki akan kan bosa akmadi. Çekilen eziyetler bosuna çekilmedi. Kizil dere katliami unutulmadi, idam sehpalarindaki Kahrolsun Emperyalizm, yasasin halklarin kardesligi sözleri hala kulaklarimizda. Birazcik felsefe yapalim derken sözü uzattik, konumuza dönelim, ama su dörtlügü de sizinle paylasayim
“Oy dere kizildere
Böyle akisin nere
ON’lar biter mi sandin
Sana can vere vere”
Gelelim öykümüze; Bir adam hayatin anlaminin ne oldugunu dert edinmis. Yasamdan tat alamiyormus, baskalarina sormaya karar vermis ama aldigi cevaplar onu tatmin etmemis. Köy kasaba ve ülkeler dolasmis, umudu nerdeyse bitecekken köyün birinde konustugu insanlardan biri “su karsiki daglari görüyor musun, orada yasli bir bilge yasar. Istersen ona git senin sordugun sorunun yanitini verebilir.” demis. Çok zorlu bir yolculugun sonunda bilgenin yasadigi eve ulasmis adam. Kapidan içeriye girmis ve bilgeye “Hayatin anlaminin ne oldugunu yasamdan nasil tat alinacagini” sormus. Bilge “Sana bunun cevabini söylerim ama önce bir sinavdan geçmelisin ”demis. Adam kabul etmis. Bilge bir çay kasigi vermis adamin eline ve içine silme bir sekilde zeytin yagi doldurmus. “ Simdi çik ve bahçede biraz dolas, tekrar buraya gel.. Yalniz dikkat et kasiktaki zeytin yagi eksilmesin eger bir damla eksilirse kaybedersin..” Adam, gözü çay kasiginda bahçeyi güzelce dolasip gelmis. Bilge bakmis “Evet kasikta yag eksilmemis, peki bahçe nasildi(!).” diye sormus. Adam saskin.. “Ama” demis “ ben kasiktan baska yere bakmadim ki” Bilge, “simdi tekrar bahçeyi dolasiyorsun kasik yine elinde olacak ama bahçeyi inceleyip gel” demis. Adam tekrar bahçeye çikmis; gördügü güzellikler büyülemis kendini, muhtesem bir bahçedeymis çünkü. Geri geldiginde bilge adama bahçe “nasildi? ” diye sormus. Güzellikler karsisinda “büyülendim” demis. Bilge gülümsemis, “ ama kasikta hiç yag kalmamis” demis ve eklemis; “ ISTE HAYAT BÖYLEDIR. HAYAT SENIN BAKISINDA ANLAM KAZANIR.
Ya sadece bir noktayi görürsün, hayatin akip gider, sen farkina varmazsin.. Yada görebilecegin tüm güzelliklerin tam ortasinda hayati yasarsin akip giden zamanin anlam kazanir..
Hayatin anlami senin bakislarinda gizli.”
Sahi ne kadarimiz, ya da kaçimiz, veya hangimiz hayatin anlamini bakislarimizin gizinde ariyoruz!
“ Yaratamayan ve yasamdan tat alamayan insan, yok etmek ister.
“Yaratan ve yasamdan tat alan insan kendini ve dünyayi degistirmek ister”.
(ERICH FROMM, Sevgi ve siddetin kaynagi adli eseri)