75 yaşında hayata gözlerini yuman Yazıbaşılı emekli öğretmen İsmail Yılmaz’ın vefatı ilçede onu tanıyanlar arasında büyük üzüntü yarattı. Uzun yıllar gazetemizde köşe yazarlığı yapan ve sağlam kaleminin yanında beyefendi kişiliği ile de bilinen İsmail Yılmaz, aynı zamanda Yazıbaşı ile özdeşleşen simalardandı. Öğretmen enstitüsünde yetişen Yılmaz, onu yakından tanıyan isimlerden olan Mehmet Ergün tarafından “Son entelektüellerdendi” denilecek kadar birikimli, bilgili, tevazu sahibi bir kişilikti. İsmail Hoca’yı ömrünün en uzun döneminin geçtiği Yazıbaşı’da en yakın arkadaşlarına sorduk. Ortak görüş,  her zaman gülen yüzü ile insanlara en kibar şekilde yaklaşan İsmail Hoca’nın asla bir karıncayı bir incitmeyecek naiflikte olduğu ve yeri doldurulmaz “aydın” bir şahsiyet olduğu yönünde.

Dostları O’nu böyle anlattı:

YAZIBAŞI’NIN KAZANCIYDI

Doktor İbrahim Öz, “Saygıdeğer hocamız ilk olarak Yazıbaşı İlk Okulunda öğretmenliğe başladı. Ben de onun döneminde orta okula başlamıştım. Yazıbaşı’nın eski Belediye Başkanlarından İsmail Cinkılıç’ın kızıyla evlendi. 1951 yıldan itibaren köyümüzde öğretmenlik yaptı. İki tane çocuğu vardı. Şimdi biri Kastamonu’da Narkoz uzmanı, diğeri de Tınaztepe’de Acil servis Doktoru. İsmail hoca köy enstitülerin hocalarından sayılır. Kayseri’de öğretmen olmuş, köyümüzün kazancı bir insandı. Herkesle iyi geçinir tam bir öğretmendi. Biz onu İsmail abi olarak biliyorduk. Zaman zaman Torbalının yerel gazetelerinde köşe yazıları yazardı. Hatta bir köşe yazısını anılarım arasına almıştım. Yayınlamayı düşünüyorum. Köyümüzün en iyi insanlarından, öğretmenlerinden biriydi. Aranılan bir insandı. Çocuklarına ve yakınlarına baş sağlığı dilerim. Bir de ben onun hiç hasta olduğunu görmedim. Ölümü bizim için çok ani oldu.”

TARİFİ ZOR BİR İNSANDI

Emekli Öğretmen Mehmet Yayan, “En iyi arkadaşlarımızdan, abilerimizden biriydi. Ondan iyisini tarif etmek pek mümkün değil. Uzun yıllar Şehitler İlkokulu’nda beraber çalıştık. Aynı zamanda çok iyi bir öğretmendi. 12 senedir beraberdik, ayda en az bir kere buluşur sohbet ederdik. Hiçbir zaman ayrılmadık. Gerek sohbeti olsun gerekse insanlığı olsun tarifsiz bir insandı. Allah sevenlerine ve akrabalarına sabır versin.”

KÖY ENSTİTÜSÜ RUHU

Köşe yazarı Mehmet Ergün, “Çok üzgünüm. Gerçek bir vatanseveri, Köy Enstitü ruhunu öğrencilerine ulaştırabilen son nesil bir öğretmeni ve bir beyefendiyi kaybettik. Onu tanıyor olmak bana büyük onur veriyor. Çok öğrenci yetiştirdi. Beyefendi duruşu ile tam bir Anadolu insanıydı. Öğretmen okulu kökenli olduğu için mesleğinde çok başarılıydı. Uzun zaman aynı yazar kadrosundaydık. Bir gün bile yazılarında insanları, fikirleri incittiğine şahit olmadım. Emekliliğinde bile kendi imkânları ile burslu şekilde öğrenci yetiştirirdi. Okumaya, aydınlanmaya önem veren bir kişi idi. Mekânı cennet olsun.”