“OCAKTAKI as,” konulu bir öyküye hazirlaniyordum. TV’lerdeki görüntü-leri görünce vazgeçtim.
Içim burkuldu, acaba baska bir ülkede miyim gibi düsüncelere kapildim. Gö-rüntüler, kafami tirmalayip geçti. Yü-regime degdi. Nüfusumuz 73 milyon. 28,8 genç insanimiz var. Avrupa’nin en genç ülkesiyiz, ama gençlerimizi, Cumhuriyetten bu yana, anlayamadik, dinleyemedik. Asmayalim da besle-yelim mi, dedik sonra damlarda çü-rüttük, iskencelerden geçirdik, en son da agizlarini burunlarini kirdik, bebek-lerini düsürdük, ‘bunlar zaten kopuk gençler, dersleri asmislar, okulla ilgileri yok, montlari bile ayni’ diyerek isin içinden siyrilarak. Olanlara gözlerimizi kapadik. Ekran karsisina geçildi mi, hukuk devletinden, adaletten ve kamu düzeninden dem vururuz, ama Istan-bul’da üniversite ögrencilerine yapilan-lari hangi adalet ve hukuk anlayisina sigdiracagiz? Böyle adalet de hukuk da olmaz.
Eger, üniversite gençligini anlayabil-seydiniz, kendi gençliginizi hatirlaya-bilseydiniz, biber gazindan ve coptan baska gençlik ile ilgili  birkaç satir ki-tap okuyabilseydiniz, gençligin agzi burnu kirilmazdi. Bakin ne diyor genç-ligi anlayanlar. Stanley Hall’in görü-süne göre, ‘Gençlik yeniden bir do-gustur’.
Anna Freud’a göre de, ‘Gençlik dönemi firtina ve strestir. Her türlü otoriteye karsi savasma arasinda gidip gelirler.’ Kisacasi gençligi anlamak, her baba yi-gidin harci degil. Gençlik yeniliktir, ta-zeliktir, umutlari henüz asinmadigi için güçlü, yilmadigi için cesurdur. Pesinde pisman olacagi bir geçmis tasimazlar, ileri atilir öne çikarlar, ayni zamanda isyankârdirlar ve ele avuca sigmazlar. Saç, sakal birakirlar ve farkli giyinirler çünkü onlar gençtir. O çagi düsündügü gibi yasayacaktir. Yürekleri sagir degil-dir. Dilleri hak aramaya yöneliktir. Bu ülkeyi, cop kullananlar ve kullandiran-lar degil gençler kalkindiracaktir. Istek-leri de çok masumdur. Ne istiyorlar? ‘Muhtaçti hasira, kral oldu Misir’a.’ Evet, hasira da misira da ihtiyaçlari yok. Parasiz egitim, parasiz saglik, ula-simda kolaylik ve özgür üniversite, hepsi bu. Iste, böyle masum istegi olan gençlerimize ne yaptik? Universite ög-rencisi olan bir kadinin anlattiklari söy-le: ”Vurmayin hamileyim  dedim, biri belimi ve sirtimi coplarken digeri kar-nima vuruyordu.Yere yigildim,bu defa postallarla vurarak yanimdan ayrildi-lar…….”
Bu hafta, Insan Haklari Evrensel Bildir-gesi haftasidir. Bu bildirgenin 26. Mad-desi aynen söyle:
Madde:26-Her sahsin egitime hakki vardir. Egitim parasizdir. Yüksek ög-retim liyakatlerine(yararli) göre herkese tam esitlikte açik olmalidir. Türkiye Cumhuriyeti, bu belgenin altina tamam uygulayacagiz diye imza atmistir. Peki, Istanbul’da kafa kirmalar ve sürükle-meler ne? Türban için gösteri yapanla-rin hiç kafasi kirilip gözü patlatildi mi? Yesinler mi? Asla hayir! “Herkes, önce-den izin almadan, silahsiz ve saldirisiz toplanti ve gösteri yürüyüsü düzenleme hakkina sahiptir.” Bu da Anayasa, 34. madde.
Anayasadan, babayasadan ve Insan Haklari Evrensel Bildirgesinden falan fayda yok. Bu ülkenin, Sosyal Demok-ratlari, Sosyalistleri, Kürtleri, Alevileri, Komünistleri ve bu gidisattan huzursuz olanlar eteginizdeki taslari dökün bir olun, pir olun, uzun sözün kisasi. “Ger-çek insan, baskasinin yüzünde patlayan tokati kendi suratinda duyabilen insandir.” (Jose Marti)