HERKES ağzına kadar bir başkası dolu. Gıybet yapmak artık moda olmuş. Kötüleyin kötüleyebildiğiniz kadar herkesi marifetmiş gibi. Bir de gıybet yapmaktan ötürü hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanlar var; ben bunlara ‘dünyalık’ diyorum. Bu dünyalıklar hayatlarında önlerine çıkan her şeyin hilesini düşünürler. ‘Nasıl daha fazla kâr ederim, nasıl bir başkasından daha önde olurum, nasıl karşımdakini kandırabilirim’ diye hep işin sahteliğine başvururlar. Hiç düşünmezler karşısındakinin hakkını. Onlar için üç “B” kuralı vardır. ‘Ben, ben, ben’ kuralı. Hep ben derler. Neden böyle oldu, sebep neydi, amaç ne, niye, niçin, diye sormazlar. Tek bildikleri şey kurnazlıkla hareket etmektir.

Hz. Süleyman’a kuşdili konuşmayı tüm hayvanatlarla konuşup onlara hükmetme mucizesi verilmiş. Hayvanların birbirleriyle ne konuştuğunu, nasıl iletişime geçtiğini bilmekteymiş. Bunu duyan bir vatandaş Hz Süleyman’a gelerek, ‘Ey Allah’ın nebisi! Ne olur bana da öğret şu kuşdilini, ben de anlayayım hayvanların ne konuştuklarını’ diye yalvarmış. Süleyman kabul etmez, ‘Sen onların ne konuştuklarını dinlersen sabredemezsin. Her şey ayan olur sana hikmetini de anlayamazsın.’ Adam ısrarkar olunca Süleyman tamam demiş. Ve ona hayvanların dilini öğretmiş. Sevinçle evine gelen adam çöplükteki köpekle horozun konuşmalarını dinlemiş. Köpek horoza bakar, ‘Horoz kardeş sen arpayla, buğdayla karnını doyurabilirsin. Biraz ötedeki daneleri yesen de ekmek kırıntılarını bana bıraksan olmaz mı? Benim karnım çok aç’ demiş. Horoz der ki, ‘sabret köpek kardeş yarın ağanın eşeği ölecek çöpe atacaklar bol bol yersin.’ Bunu duyan ağa hemen koşar ahırdaki eşeği alır pazarda satar. Kendi kendine söylenerek döner, ‘iyi ki hayvanların dilini öğrendim yoksa eşek gidecekti’ derken ertesi gün yine kulak kabartır çöplükteki seslere. Köpek sitem etmektedir, ‘hani ağanın eşeği ölecekti de bende bolca et yiyecektim yahu.. Eşek öldü ama eşeği alan adamın evinde öldü. Ağa aç gözlülük yapıp sattı eşeği. Ama tasalanma bu sefer atı ölecek.’ Bunu duyan ağa hemen atı da satıverdi. Sevindi yine iyi ki öğrendim hayvanların dilini yoksa atımda gidecekti. Geldi yine kulak misafiri oldu hayvanlarına. Bu sefer köpek daha yüksek sesle sitem etmekte. ‘Horoz kardeş beni yine aldattın hani ağanın atı ölecekti’ diye. ‘Ağanın atı öldü ölmesine de sattığı adamın evinde öldü’ der horoz. ‘Amma üzülme der, bu sefer ağanın bizzat kendisi ölecek. Ardından kazanlarla yemekler, etler kaynatılacak artanı da bize dökülecek ye o vakit yiyebildiğin kadar.’ Köpek açlıktan biçare düşmüş bırak da durmadan beni kandırırsın. Ağa bunu duyunca şaşırıp sağa sola koşuşturmaya başlar. ‘Yok mu beni kurtaracak biri’ diye söylenir. Derken gece hastalanan ağa sabaha çıkmaz ölür. Arkasından yapılan yemek pişirildikten sonra arta kalanlar çöpe dökülür. Uzun zaman hayvanlar ziyafete konmuş olurlar. Bu sırada horoz söylenir. ‘İnsanlar sözümüzden doğruyu değil eğriyi anlarlar. Hayvanlarım neden öldü diye düşüneceklerine hile yapıp götürüp ölecek hayvanlarını satarlar. Alıcısı olsa ölüm haberini alan da canını dahi satar pazarda yine de hileden vazgeçmezler.’

CENGİZHAN’IN GÜCÜ

Evet sevgili dostlar bu kıssadan hissede de açık açık insanların yani dünyalık insanların

nereye geldiği ifade edilmektedir. Maneviyatımızı kaybetmiş durumdayız. İnanın konuşmalarımızda bile devamlı yemin eder, Allah’ın ismini katar olmuşuz. “Allah seni inandırsın, Allah vekil, Allah biliyor, Allah için, Allah şahittir, Peygamber için.”

İçerisinde yalan olan onlarca ticaretimizde böylesine kutsal isimlerin katılmasını bile alışkanlık haline getirmiş durumdayız. Fakat şu asla unutulmamalıdır ki içerisine kutsal isimlerin alındığı tüm yalan ticaretlerinizin asla hayrını göremezsiniz. Yalanla, hileyle hiç kimse bir yere varamamıştır. O nedenle asla maneviyatınızı kaybetmeyin.

Güçlü ordulara sahip, astığı astık kestiği kestik Cengiz Han Avrupa’yı fethetmek için binlerce ordusuyla yola çıktığında önüne üstü başı yırtık, saçları uzun, elinde sopasıyla karşısına çıkan bir gezginci ona, ‘savaşmaya giderken yol boyunca seni gökyüzünde beyaz bir bulut takip edecektir. Amma sen bu yol boyunca yoldan çıkarsan o beyaz bulut seni terk edecektir. İşte o zaman savaşı kaybedeceksin’ demiş. O güçlü cihan padişahı binlerce orduya sahip, güçlü Cengizhan’ı kim yenebilirdi ki.. Kafasını kaldırdığında gökyüzünde onu takip eden bir beyaz bulut olduğunu fark etti. Kilometrelerce gittikten sonra o bulut hala onu takip ediyordu. Cengizhan savaş yolculuğu sırasında ordularına emir vermiş. ‘Yolculuk esnasında kimse çocuk yapmayacak’ diye. Fakat birbirini seven bir komutan ve ordunun bayraklarını diken bir bayanın ilişki sonucunda gebe kalmış. Gebeliğini bayrak, filama diktiği için bezlerin altında karnını şişliğini hep gizlemiş. Ta ki çocuk doğana kadar. Çocuğun dünyaya geldiğini öğrenen Cengiz han emirlerine uyulmadığı için çöl ortasında iri deveyle ikisini de asmış. Çocuğu da gebelik esnasında kadına yardım eden arkadaşıyla çöl ortasında bırakmış. Ordu yoluna devam etmiş. Aradan iki hafta geçmiş fethetmeye yaklaştığı ülkenin sınırında kafasını kaldırıp onu takip eden küçük beyaz buluta bakmış. Bakmış fakat bakmasında küçük beyaz bulut gökyüzünde yok olmuş. Birden karşısına çıkan o gezginci aklına gelmiş. Gökyüzündeki bulut seni terk ederse savaşı kaybedeceksin lafı kulaklarında çınlamış. Cengizhan binlerce ordusuyla ve güçlü hakimiyetiyle birden savaşmaktan vazgeçip geri dönmüş. Bazen hayatta çok güçlü olabilirsiniz, her türlü imkana da sahip olabilirsiniz fakat hiçbir zaman bu güç sizi yoldan çıkarmasın, sizi zalimliğe sürüklemesin. Unutmamalıyız ki bizler mal sahibi değil emanet sahibiyiz. Rabbim bizleri her türlü hilebaz ve zalimlerden korusun. Sağlıcakla kalın…