ZAMAN zaman sohbet ederiz dernek başkanlarımızla. İçlerinde bazen bana takılanlar olur. “Dernekçiliği iyi bilen bir insan olarak neden derneklerimizi kaleme almıyorsun?” diye… Aslında kaleme almayacaktım fakat yine de ufaktan yazıp çizeyim dedim. Çünkü dernekçilik çok zordur sevgili dostlar. Bir gün bakmışsın hiç tanımadığın birileri senin hakkında konuşur, bir gün bakmışsın birileri seni karalıyor ve kötülüyor olur. Üye aidatı 5 TL’dir ayda bir sigara parası bile etmez ödemez fakat dışarıda senin dedikodunu yapar, “dernekte para yiyorlar” diye… Adını hırsıza üç kağıtçıya bile çıkarırlar. Bir kere bile senle oturup sohbet etmeyen bir insan sana küsmüştür fakat sen farkında değilsindir. Sen çabalarsın, didinirsin dernek kiranı çıkarabilmek için üç beş öğrenciye burs vermek için, cenazesi olan gariban bir vatandaşa destek çıkmak için oysa kimsenin umurunda değilsindir. O nedenle sevgili dostlar dernekçilik yapan kişilerin bir gözü kör olacak, bir kulağı sağır olacak, birazda karnı geniş olmalı yoksa dikkat edin kurdeşen olursunuz arkadaşlar. Derneklerimiz hiç bir menfaat gözetmeden canla başla canını verircesine bir şekilde üyelerinin haklarını, misyon ve vizyonlarını temsil etmektir. Fakat maalesef halkımızın derneklere bakış açısı çok olumsuz. 7 kişi bulup kurarız, lokal açarız, oyun oynarız demekle olmaz, tabiki de bu saydıklarım da olmalı.. Oysa insan önce yaptığı işi ayrıntılı olarak bilmeli, kendi konusunda uzlaşmalıdır. Dernek çatısında birleşmeye çalışan insanlar önce dernekçilik nedir? Dernekçilik ne işe yarar? Dayanışma ve sosyal yardımlaşma nedir? Bu sorulara yanıt vermesi lazımdır. Yani dernekçilik şan, şöhret, makam ve mevki yeri midir? Kahvehane midir? Tabelalaşmak mıdır? nedir? Dernekçilik bir sivil toplum kuruluşudur. Yani kısacası topluma karşılıksız hizmet etmek demektir. Derneklerimiz bizlere yıllardır göremediğimiz veya haberleşemediğimiz dostlarımıza, arkadaşlarımıza ulaşmada vesile olur. Bir hastamıza kan aradığımızda zaman kaybı olmadan bu ihtiyacı karşılamamızı sağlar. Düğün sünnet ve cenazemiz olduğu zaman sevinçlerin paylaşılarak artmasını ve acıların paylaşılarak azalmasına vesile olur. Hiç kimse toplumdan uzak yaşayamaz.

ZOR İŞLER EMEK İSTER

Toplum bireylerden oluşur bu nedenle toplumu oluşturan bireylerin toplumsal sorunlara kayıtsız kalmaması ve derneklere katılması, destek vermesi gerekir. Dernekleri benimsemek demek, kişinin içinde yaşadığı toplumun değişim sürecinde bir seyirci olmaktan çıkıp, toplumsal değişim olgusuna aktif katkıda bulunmaya karar vermesi anlamını taşır. Ne demiş atalarımız “bir elin nesi var iki elin sesi var” öyle değil mi? Sorumluluk almayıp, topluma karşı görevlerimizi yapmadıkça ne yazık ki her geçen gün yabancılaşacağımız bireyler, meslekler, ilkeler ve kurumlarla dolu bir toplum haline geleceğiz. Toplumsal değerlerimiz her gün bir bir yok olduğuna üzülerek şair oluruz. Sevgili dostlar her şeyden önce zor işler emek ister, sabır ister en önemlisi de gönülden bağlı olmayı ve beraberinde gelen zorluklara katlanabilmeyi gerektirir. Dernek başkanı önce inanacak, umut bağlayacak, olumlu düşünecek ve sabredecek. Bakınız etrafınıza 12-13 yaşlarında çocukların ellerinde sigara görüyoruz. Gençlerimiz hapların pençesinde kıvranıyorlar. Bunlara en başta kim sahip çıkmalı tabiki de derneklerimiz peki derneklerimize kim sahip çıkmalı tabiki de hepimiz. O nedenle artık kendinden başkasını düşünmeyen bir yapıdan kurtulup sosyal bir yapıya doğru adım atmalıyız. Derneklerimize sahip çıkmalıyız. Sağlıcakla kalın…