Hz İbrahim diğer peygamberlerden, bütün peygamberlerin atası olmak yönünden de farklı görülen, saygı duyulan bir peygamberdir. Peygamberimiz (sav) de “Ben, atam Hz. İbrahim’in duasıyım” buyururken Onun peygamberler zinciri içerisinde ki makamını işaret eder.

Bu gün siz dostlara bu Büyük Peygamber’in bir hikâyesini anlatmak istiyorum. O çok zengin bir insandır. Sayısız koyun ve sığır sürüleri vardır. Fakat O, bu zenginliğini bir övünme konusu yapmaz. Elinde bulunan mallardan elde ettiği parayı, altın olarak tasma yaptırıp, o tasmaları köpeklerinin boynuna taktırırmış. Hikmetini soranlara da “Bizim rabbimize olan sevgimizin yanında, altın ve para sevgisi ancak bu köpeklerin tasması olur” dermiş.

Hz İbrahim’in en meşhur özelliklerinden birisi de misafirsiz yemeğe oturmamasıymış. Mutlaka yemek zamanı misafirler bulur ve yemeğini misafirlerle paylaşırmış. Ve her yemek zamanı mutlaka bir hayvan boğazlatır, “Ben misafirime bayat et yedirtmem” dermiş.

Bir gün nasıl olmuşsa misafir bulamamış. Sofraya oturmamış, misafir aramaya çıkmış, aramış taramış sonunda saçı sakalı birbirine karışmış bir ihtiyar bulup evine getirmiş. Sofranın hazırlanmasını söylemiş. Her zaman olduğu gibi kızartılmış hayvan etini sofraya koymuşlar.

BİSMİLLAH DE!

Hz. İbrahim misafirine “Buyur” ye! demiş. İhtiyar büyük bir iştahla et’e elini uzatınca Hz İbrahim “Dur bakalım, bir besmele çek, bismillah demeden yemek mi yenir?” deyince ihtiyar “Vallaha ben mecusiyim, ateşe taparım. Besmele falan da bilmem” deyince  Hz İbrahim adamı besmele çekmediği için kovmuş.

Adam gittikten hemen sonra Cebrail (as) gelerek “Ey İbrahim Rabbimiz buyurdu ki, böyle bir davranışı nasıl yaparsın. Ben kulumun doksan yıldır bana asi olduğunu biliyorum. Mecusi olduğunu biliyorum. Bana karşı birçok yanlışı olduğu halde onun bir gün olsun rızkını kesmedim. Sen kulum besmele çekmedi diye sofradan kovuyorsun.” Yani böyle bir şeyi nasıl yaparsın? Dedi.

Hz İbrahim bu ilahi uyarı üzerine evinden çıktı ve biraz önce sofradan kovduğu misafiri aramaya başladı. Uzun bir arama sonucu onu buldu ve tekrar yemeğe davet etti. Özür diledi, hata ettiğini söyledi. Bunun üzerine adam “Ben seni anlamıyorum. Önce kovuyorsun sonra özür diliyorsun ve tekrar davet ediyorsun, ben bu işten bir şey anlamadım.” Dedi. “Şayet Rabbim yardım etmezse insan peygamber dahi olsa hata yapabilir” diye düşünüyorum.

HATAYI KABUL EDEBİLMEK

Hz İbrahim olup biteni olduğu gibi adama anlatıp kendisinin peygamber olduğunu söyledi. Adam olanları dinledikten sonra biraz düşündü ve “Senin rabbin gerçekten çok yüce bir varlık” diyerek daha fazla bilgi edindikten sonra daha önce yapmış olduğu hatalardan tövbe edip Müslüman oldu.

Kur’anı Kerimde tövbe çok yerde dile getirilir ve rabbimiz “Muhakkak ki Allah iyice temizlenenleri ve candan tövbe edenleri sever” buyurur. Affetmediği kimseyi sevmesi söz konusu olmayacağına göre demek ki, tövbe edenin tövbesini kabul eder sonra da sever.

Peygamberimizin çok sevdiği eşine öğrettiği Dua şöyle: “Allah’ım sen affedicisin, affetmeyi seversin, beni de affet.” Sanıyorum ki, dostların hatalarını örtmek ve onları affetmek en ideal yoldur. Rabbim affeden ve affedilenlerden eylesin. Hayırlı cumalar.