Pazartesi Kurban Bayramını kutlayacağız. Bu bayram da kurban kesme ibadetimizde dikkat etmemiz gereken bir ihmalimizden bahsetmek istiyorum.

Muhakkak ki kurban  ibadetinin maksadı, her ibadette olduğu gibi bizleri Allah’a yaklaştırmaktır. Diğer bir ifadeyle Allah’ın sevgisini kazanmaktır. O’nun sevgisini kazanmak ise sevdiği davranışları yapmakla olur. Kurban kesme ibadetinde de O’nun sevdiği  bir kurbanı ona sunmakta olur.

Hz. İbrahim “Allah’ın dostu” ismini, rabbinin istediği kurbanı kesmeğe yönelmekle kazanmıştır. Çünkü onda son derece bir samimiyet vardı. O çok zengindi. Sayısız davar ve sığırı vardı. Ama o, rabbinin isteği olan İsmail’i kurban etmeğe yöneldi. Çünkü rabbinin istediği  kurban İsmail’di.

Rabbimiz bizden kurban kesmemizi isterken, Hayvanın besili olmasını, gösterişli olmasını, ayıpsız olmamasını; özellikleri aynı ise dişisinden olmasını, (Koyunların erkeğini) bir de koyun ve keçinin bir yaşını, sığırların iki yaşını, devenin ise beş yaşını doldurmuş olmasını şart koşar.

Koyun sekiz aylıkken annesi kadar gösterişli ise kurban olabilir. Ama sığırda iki yaşını doldurmuş olması şarttır.  Konumuzun odak noktası burasıdır. Özellikle kurban alırken önce etinin dolgunluğuna bakıyoruz, fiyatını tartışıyoruz. Aslında ilk dikkat edilecek özellik kurban edilecek hayvanın yaşını kontrol etmektir.

Yaşını bir kaç şekilde tespit etmemiz mümkündür. Birinci şık, hayvanı satana sormaktır. Şayet kalbimiz rahat etmediyse ilçe tarımdan doğum tarihini tespit etmektir. Bir başka yol da hayvanın ağzını açarak alt, ön iki dişinin yeni dişler olduğunu kontrol etmektir. Şayet bahsettiğimiz dişler yeni çıkıyorsa bu hayvan iki yaşını doldurmuştur. Yoksa bu hayvan kurban olmaz.

KAFANA YATTI MI?

Halk arasında bu şekilde yapılan yaş belirleme şekline “Kapak atma” denir. Ama maalesef bu gün “Kapak attı mı?” dediğimiz” zaman, satıcı “Kafana yattı mı?” anlıyor. Bazı şeyler okumakla olmuyor.

İlçe tarımdan iki yaşını doldurduğuna ait kayıt alınırsa o zaman bu hayvan kurban kesilebilir. Dikkat edilirse yapmak istediğimiz şey kalbimizin rahat etmesidir. Kestiğimiz kurbanda gönül rahatlığımız yoksa, hangi  yüzle rabbimizin rızasını isteyeceğiz?

Nasıl ki alacağımız bir aracı tamirciye, servisine soruyoruz, trafiğe soruyoruz içimiz rahat edince alıyoruz;  Öyleyse kurbanımızı da bu şekilde titizlikle seçmeliğiz. Çünkü araçlar bu dünyada ki bineklerimiz, Kurbanlar da ahirette ki bineklerimiz olacaktır.

Arızalı araçla dünyada kaza yaparsak kurtulma şansımız vardır, ahirette kaza yaparsak kurtuluş çaresi  yoktur. Demek istiyorum ki sevgili dostlar! Başımıza gelen her türlü bela musibetler “ben yaptım oldu” mantığıyla hareket etmemizden ileri gelmektedir. Unutmayalım ahirette herkes kendi yaptığının hesabını verecektir.

Bir de bu yaş konusuna dikkat etmeden kesilen kurbanda maddi olarak çok zarar etmekte olduğumuzun hesabını yapıp, haram olan israf bir davranışı yaptığımızı unutmayalım. Kurbanımız kabul olmayacaksa otuz kilo eti, en az elli liradan satın almış oluruz. Çektiğimizz sıkıntılar da cabası.

Rabbim hepimizi  “Ben yaptım oldu” mantığıyla ibadet etmekten, nefsimize uymaktan korusun, rızasına uygun davrananlardan eylesin. Hayırlı cumalar. Bayramımız bayram olsun inşaallah.