SEVGILI okurlarim eskiden kahvehanelerde uzun uzun politika degerlendirmeleri yapilir, gayet hararetli konusmalar sergilenirdi. Kahve dedigime bakmayin, bazen ortada çok faydali sohbetler çikiyordu.
Her sohbetin içinde bir tane nutuk atan çikar, ortaligi ateslerdi. ‘Yav kardesim, bu hükümet…’ diye söze baslar, karsisindaki ‘Siz basa gelseydiniz ne yapacaktiniz, bal tutan parmagini yalar..’ diye çikisincaya kadar devam ederdi.. Orada kalsa iyi, basimizdakiler birbirini öperken, bizimkiler kahvede birbirini yerdi.. Kahvede ortam bir anda gerilir, kavga çikardi. Hiç kimse yadirgamazdi.. Adi üstüne kahve yahu… Kimse televizyonda belgesel yayinlanmasini, ansiklopedi okunmasini beklemiyor yani. Karisina kizan orada siyaset ugruna karsisindaki yumugu sallayip rahatliyordu sözüm ona… Iyi mi peki bu? Vallahi ben bir zamanlar kötü gözle bakiyordum ama simdi o günleri mum ile ariyorum..
Kavga ediliyordu ama sadece kahvehanedeki 3-5 adam ve kapi-pencere sahit oluyordu..
Simdi öyle mi ama?
Simdi TBMM’den tutun da Il Genel’e kadar siyasetçilerin dâhil oldugu her alanda kavgaya rastliyoruz. Gören de her birinde vatandasi refah seviyesine ulastiracak yari bir plan var da onu paylasmiyorlar sanir.
Hayir efendim, yaptiklari bir sey yok.. Birbirlerini tahrik etmekten, ‘senin geçmisin söyle, böyle’ demekten baska bir sey yaptiklari yok..
Aferin size…
Eskiden çocuk sarkici olmak isteyince annesinin-babasinin ödü kopardi, simdi siyasetçi olmak isteyince ödü kopacak..
Meclislerimizde ‘yok, yok’ masallah..
Kavga var, gürültü var, hakaret var, küfür var, yumruk var, mecliste adam ölüyor, kalp krizi geçirenler, silah çekenler var…
Bir yerin tehlikeli olmasi için gerekli olup da mecliste olmayan hiçbir sey yok bizde. Allah nazardan saklasin..
Anneler, babalar çocuklarinin sarkici olmasini istemiyor ama bir sanatçinin kavgaya karisma ihtimali siyasetçinin kavgaya karisma ihtimalinden çok çok az.. Daha az tehlikeli bir is… Benim gözümde iyi bir sanatçi, mecliste ‘yumruk sov’ yapan bir siyasetçiden çok daha degerlidir vallahi..
Bizim siyasetçiler isin suyunu çikardi.. Birisi kürsüden parmak sallar, öteki ‘benim yanima su kadar metreden fazla yaklasmayin’ der.. Hepsinde koruma kalkani…
Bir de her ne hikmetse halkin içine çiktiklarinda korumalari takiyorlar peslerini.. Siz önce kendinizi birbirinizden koruyun.. Halk kendisi ile kucaklayan siyasetçiye yumruk atmaz… Ama ayni siralarda oturdugunuz vekil ve üye arkadaslarinizdan birinden her an okkali bir yumruk yiyebilirsiniz. Hakkinizda çikan kavga haberini de çerçeveletip ‘mühürlü gözler’ diye evinize asarsiniz.. Hepinizi tebrik ediyorum ve güzel ilçemizin güzel insanlarina ‘aman çocugunuzun siyasetçi olmasina izin vermeyin.. Aman kötü yola düsmesine izin vermeyin…’ diyorum…

 CIVA’NIN MAKAMINI ZIYARET ETTINIZ MI?

SEVGILI okurlarim itiraf ediyorum Civa Ismail Akman’in dergâhini ziyaret edenlerin basinda ben geliyorum. Ama ben kendisine tebrik için gittigimde henüz bu kadar popüler degildi, onu ziyaret etmek bu kadar gündemde degildi..
Çözmeye çalisiyorum, yorum yapmaya çalisiyorum, tespitte bulunmak istiyorum ama olmuyor. Ben Civa’yi çözmenin hakkindan gelemiyorum. Mübarek türbe gibi. 
Ne mutlu Civa’ya.. Hem yeniden o koltuga oturdu, hem de herkesin sevgilisi oldu.. Herkese kismet olmaz bu kadar puan toplamak..
Benden söylemesi, eminim birçok siyasetçinin uykularini kaçiriyordur bu durum.. ‘Ya Civa Belediye Baskan adayi olursa’ deyip uykusuz kaliyorlardir. Potansiyel tehlikeli bir rakip. Seviyor, seviliyor. Allah gönlüne göre versin…