DEGERLI okurlarim, son dönemlerde toplu ta-sima araçlarini kullanan soförlerin asiri hiz yap-tigina dair yogun sikâyetler aliyorum. Buradan tüm soförleri uyariyorum: Lütfen, can tasidiginiz ve her müsterinin velinimet oldugunu unutmayin. Insanlar size yol parasini, onlari uçurun diye de-gil; gidecekleri yere en güvenli sekilde ulastirin diye veriyor. Sizin dakika hesabiniz veya trafikte olmaniz gereken bir süre oldugu gerçegi hiçbir müsteriyi ilgilendirmez. Istediginiz zaman kap-lumbaga gibi istediginiz zaman da yaris arabasi gibi olma lüksünüz yok. Insanlar korku içerisinde yolculuk yapmak zorunda degil.
Buradan, yolculari da uyariyorum. Asiri hiz ya-pan, hiz sinirini asan sürücüyü uyarin. Ya da plakasini alip ilgili mercilere sikâyet edin. Insan hayati çok kiymetli.
Hiç kimse kusura bakmasin ama bir soförün ih-mali ve dikkatsizligi onlarca kisiyi canindan edebilir. Soför kardeslerim biraz daha dikkatli ve özenli olmali.
Minibüs soförleri, umumi bir hizmeti yerine getiriyor. Dolayisiyla buna uygun davranmak zorunda.

CUMA ADABI

CUMA günü hepimizin bildigi gibi Müslümanlar için özel bir yere sahip bir gündür. Bu günün bir adabi vardir. Bir Hadis-I Serif’te Cuma günü için, “Cuma günü, ruhlar toplanir ve birbirleriyle tanisirlar. Kabirler ziyaret edilir. Cehennem, Cuma günü çok sicak olmaz. Âdem Aleyhisse-lam, Cuma günü yaratildi. Cuma günü, Cennetten çikarildi. Cennettekiler, Allah’ü teâlâyi Cuma günleri göreceklerdir. Cuma günü kabir azaplari durdurulur. Bazi âlimlere göre, müminin azabi artik baslamaz. Kâfirin Cuma günü ve Ramazan ayi hariç, kiyamete kadar azabi devam eder. Cu-ma günü ölen müminler, hiç kabir azabi görmez. (S. Ebediye)” deniliyor.
Maalesef günümüzde Cuma gününe gereken önem verilmiyor. Dün sabah bir vatandasa ‘Ha-yirli Cumalar’ dedim. Bana ‘Sana da Günaydin’ diye cevap verdin. Güzel kardesim, günün aydin oldugunu ben de görüyorum ama hayirli bir gün olmasindan söz ediyorum.
Bazi degerlerimizi ne kadar çabuk yitiriyoruz. Ne kadar basite aliyoruz bazi seyleri.
Bizim inancimizda bir mekâna girildiginde, bir mekândan çikildiginda, alisveriste basta olmak üzere birçok durumda ‘Hayirli olsun’ ifadesi kul-laniliyor. Bir misafirlige gittiginde sofraya bere-ket dilenir. Bir yerden ayrilirken ‘Allah’â emanet ol’ denir. Ama simdi bunlari yapmak insanlara tuhaf ve zor geliyor. ‘Hayirli olsun, hayirli ka-zançlar, bereketli olsun, hayirli günler, ziyade olsun’ gibi temennileri unuttuk.
Lütfen, su ölümlü dünyada bazi degerlerimizi unutmayalim. Islerimizi Allah’in ismini anarak yapalim. Bu çok zor olmasa gerek…

SERI KATIL GIBI…

DUN, Yeni Asir ve gazetemizin mansetlerinde ayni olay vardi. Baslik da manidar: SERI KATIL GIBI… Ben bunu bir gün önce söyledim. Trafik teröründen söz ettim. Kazaya sebe-biyet veren kisi daha önce bir kisinin ölü-müne, bir kisinin sakatlanmasina yol açmis. Simdi de 2 per-sonelinin can verdigi otomobilini kullanan kisi olarak duyduk adini. Ilk kazasinda ehliyetsizmis. Iste burada sormak isti-yorum. Bu arkadasa ehliyeti nasil ver-diniz? Bazen, sokakta ‘Ehliyeti kasaptan mi aldin bilader’ ifade-lerini duyuyoruz ya, demek ki dogru. De-mek ki ehliyet almak çok kolay. Bu sahis, bu defa belki ciddi bir ceza alir ama çok yat-madan çikar. Demedi demeyin. Çünkü, bizim ülkemizde bu isler çok kolay. ‘Kaza’ deyip geçeriz.
Allaha emanet olun.