“Bir Söz”: Ilk dize Tanri’dandir. Paul Valery

Bu hafta siir üzerine ciddi seyler yazmak yerine sizleri özgür kiliyorum, siirler ve ilk kez sayfamizda göreceginiz  sairlerle yalniz birakiyorum.

John Keats (31 Ekim 1795-23 Subat 1821). Ingiliz sair.

On sekiz yasina geldiginde, zaten çoktandir sürdürdügü yazma çalismalari artik siir eksenine kaydi. Kisa sürede siir onun için bir tutkuya dönüstü. Yazilarindan birinde, “Siirsiz yapamayacagimi anladim” demektedir.

Siirlerinde, çevrede görülen siradan nesnelerden hareketle evrensel düsüncelere açilan kapilari imgeler yoluyla yansitir.

John Keats, yasaminin son yillarinda, yaratici gücünün tam da dorugundayken, birden içine kapanik ve karamsar bir kisilige büründü.  Fanny Brawne’e asik oldu ve ona adadigi siirler yazdi. Hastaligi artti, parasal sorunlar yasamaya basladi ve parasizlik yüzünden ne tedavi görebildi ne de evlenebildi. 3 Subat 1820’de ilk kez kan kustu ve veremi artik ölümcül bir noktaya geldi, Italya’da öldü.

Keats, Ingiliz sairlerle ilgili bütün ulusal ve yabanci antolojilerde her zaman yer alan, en çok bilinen ve sevilen sairlerden olagelmistir. Derin, duygulu ve hirçin bir karakteri vardir.

Zahrad (Zareh Yildizciyan) (10 Mayis 1924 – 21 Subat 2007) Ermeni Asilli Türk sair.  Pangalti Mikhitaryan Lisesi’ni bitirdi. Istanbul Universitesi Tip Fakültesi’ ndeki egitimini yarim birakip ticaretle ugrasti. Zahrad, Filipin Hükümeti, Leonardo da Vinci Akademisi ve Kaliforniya Yuvarlak Masa Sövalyeleri tarafindan onur belgeleri ile ödüllendirildi. 1991’de Erivan’da Katolikos I. Vasken tarafindan “Aziz Sahak – Aziz Mesrop” nisânina lâyik görüldü. 1999’da Ermeni Yazarlar Birligi tarafindan ‘Movses Khorenatsi’ nisâni ile onurlandirildi.Bir Tasla Iki Bahar kitabiyla ödül aldi. Zahrad, “Istanbul Ermeni Siiri” olarak da anilan Çagdas Ermeni Siirinin ustalarindandi. Klasik Ermeni siirinin esintisindeki ilk dönem siirlerinden sonra, bir süre Garip Akimi’nin etkisinde kalan Zahrad, daha sonra yeni yaratim biçim ve yöntemleri denemeye, düsünce ve coskusunu gerçeküstücü bir teknikle gelistirerek çarpici imgeler, sasirtmacalar, ayrintiyla bezenmis yasama parçaciklari ile özgün biresimsel bir yapi ve dil olusturdu. Siirleri 25 dile çevrildi.

They have a daughter together, Murphy Williams, who is also a writer and columnist.

Siirle Kalin,

“Konu Sairlerden”

Bu Güçlü El

Bu güçlü el simdi daha sicak ve içten

Kavriyabiliyor, yoksa; soguk ve mezarlarin

Buzdan sessizliginde olurdu,

Ruhlarin sik ugradigi günlerde ve

Urperten gecelerin ki istedigi

Kalbinin kaninin kurumasi,

O zaman damarlarimda kirmizi yasam

Sel gibi akardi yine,

Ve huzurlu olurdu vicdanim-iste bak-

tutuyorum sana dogru

John Keats

Çeviri : Mehmet Bardakçi

*********************************

Elçi

Ben sizin en eski düsünüzüm

bir daha göremeyeceginiz düsünüz

Ve hepimizin içindeki gizli infilâkim ben

bir daha hatirlayamayacaginiz

Eski ölçülerinizi parçalayacaksiniz

Çünkü sizin en büyük hayalinizden büyügüm

Kozmonot pilotunuzum

Sinirsizliginizin siniriyim ben

Ben sonuncu elçinizim sizin

Siz kimsiniz

      Zareh Yaldizciyan

****************************

Düs Örten

Salinir siirim uykuda

Yanar diri imgelerim

Yüregim mürekkep lekesi

Damitir aciyi güzellerim

Hüznümü kanatir bir dize

Süzülüp içinden dizelerin

Gezerim bir bir sözcükleri

Yüzümü Nil’e dökerim

Benim uslu çocuk yanim

Söyle nerde yitik gemin

Kiyi belledin gögü hep

Denizini görmedigin..

Bülent  Özcan

***********************************

Yat ve Uyu!..

Yapyalnizim… Etrafimda yok senden bir iz…

Odam sessiz… Disarda yagan kar sessiz…

Bu geceler dayanilir gibi degil ki…

Ey simdi bu satirlari okuyan bil ki:

Istiraplar yüz katli kis gecelerinde…

Fakat kizgin yanardaglar çiksa bagrimda,

Senin için ben her derde katlanirim da

Derim ki: ‘Bu gecelerin izdirabiyle,

Ben aglasam, harap olsam, çildirsam bile;

Sen atesli vücudunla isinan rahat,

Yataginda bir rahibe saffetiyle yat…

Yat ve uyu! .. Bu tatli kis gecelerinde…’

Sabahattin Ali

***********************************

Düsümde Gördüm Ki

Düsümde gördüm ki alip götürüyorsun beni

Beyaz bir patika üzeri

Yemyesil kirlar ortasinda

Mavi tepelere

Dingin bir sabah vakti.

Hissettim ellerini ellerimde,

Senin dost elini,

Ve kiz çocugu sesin çaldi kulaklarimda

Yeni bir çan gibi,

Baharin safagindan

Bakire bir çan gibi.

Ordaydilar, sesin ve ellerin,

Düsümde, nasil da gerçektiler!…

Sen yasa, ey umut: kim der ki

Toprak aldi sinesine seni.

Antonio Machado

Çeviri: Adnan Özer