“ATES düstügü yeri yakar” denilir, dogrudur. Söndürülmeyince büyür, her yani sarar, yakar. Yine bir ates düstü üstümüze. Ankara, Antep, Giresun, Adana, Samsun, Tekirdag, Zonguldak vb illerimizde 13 koç yigit için cenaze törenleri düzenledik. Gençtiler… Her birinin önünde uzun bir yasam yapacaklari isler, özlemleri, bekleyenleri vardi. Hepsinin hikayeleri yarim kaldi… Cenaze törenlerinin izleyemem; gözlerim bugulanir, dudagim titrer, kalbim burkulur, gözyaslarimi engelleyemem… Ates düstü üstümüze, cigerlerimiz yandi. Ulke yangin yeri. “Bunca yangin yeter!” diye haykirasi geliyor insanin.

Bu gibi zamanlarda kosmak, daglara kosmak, zirvelerine kadar çikmak isterim. Daglar özgürlügü simgeler kimi zaman; kimi zaman da kutsallasir gözümüzde. Olumposlar, Ida Daglarinin çoklugu bundandir. Tanri Dagi, Hira Dagi degisik insan topluluklari için kutsaldir… Fakat bir de topraklari, ovalari, akarsulari, gökyüzü ve daglariyla üzerinde yasadigimiz bu topraklar da hepimiz için kutsaldir. Bu anlamda vatan ugruna savas verilen ilk kavramlardandir. Hani der ya sair: “Toprak ugrunda ölen varsa vatandir” diye.
Hani der ya Bedri Rahmi Eyüboglu:
“Vatan mübarektir, kabul
Topragi somun
Dikeni dösek
Ugruna dövüsmeyen
Esek oglu esek”
***
Bu ülkeyi, topragini, insanini ölesiye severiz.
Zor günler geçiriyoruz. Her yanda “Sehitler ölmez, vatan bölünmez!” sloganlari… 13 askerimizin sehit olmasindan sonra söylenecek söz bulamiyoruz. Sözün bittigi yerdeyiz sanki… Simdi o daglarda ne özgürlük ne söz var. Oysa kardesiz biz. Halklar dilsizlesmis. Kimse baristan söz etmiyor. Ne yazik ki; bu topraklarda yasayan insanlarin bin yillik kardesliginin bitirilmesi entrikalari yeniden hortlatiliyor. Ulkemizdeki TürkKürt kardesliginin temelden sarsilabilecegi bir ortama dogru sürükleniyoruz. Kati milliyetçilik ve etnik üstünlük çanlari çaliyor. Toplum ikiye bölünmenin esiginde, tehlikeli bir gidis var. Gelismeler bu kardesligi temelden sarsabilecek bir yarilmaya yol açabilecek özelliklere sahip. Terörün yaratmak istedigi ve amaci da bu degil mi zaten? Siyasiler bu durumu çözmelidirler, kan durmali…
***
Olaylar sonrasi sivil toplum örgütlerinin açiklamalarini yerinde buluyorum. Devrimci Isçi Sendikalari Konfederasyonu (DISK), Türk Mühendis ve Mimar Odalari Birligi (TMMOB), Türk Tabipler Birligi’nin (TYB) ortak açiklamasi: “Hepimiz toplumun kamplastirilmasina pirim vermeyerek bir arada, kardesçe yasami savunmak, silahlarin susmasini istemek ve sagduyulu demokratik yaklasimlari egemen kilmak zorunlulugu ile karsi karsiyayiz.” denildi.

Ortak açiklamada Türkiye’de baris içinde ve kardesçe bir arada yasam isteminde olan vatandaslar için ölümden, acidan ve gözyasindan baska hiçbir sey getirmeyen gerilim ve çatisma ortaminin bugünlerde giderek tirmandirildigi,  Türkiye’nin bir kez daha savasbaris ikilemine sikistirildigi ifade edildikten sonra: “Bu ülkede sikilan her kursun, atilan her bomba, patlayan her mayin, gerçeklesen her türlü silahli çatisma ülkemizde baris içinde bir arada yasama umudunu yok ediyor. Silahlarin konustugu yerde barisin sesi duyulmuyor.” denildi…

Terör arttikça, toplum geriliyor. Her askerimizin, polisimizin, her evladimizin, topraga kani aktiginda baris sansinin avuçlarimizdan kaydigini görüyoruz. Evlatlarinin ardindan sevgiyle bakan yüregi yanik analar, koç yigitlerini yitiren babalar, yavuklularini yitiren sevgililer, kocalarini yitiren kadinlar, kardeslerini yitirenler yeni bir kan davasi gütmeye basliyorlar. Bu sorunlari çözmek sorumlulugu öncelikler siyasilerindir. Ancak hepimizin katki sunmasi gerektigine inaniyorum. Bu topraklarda yasayan tüm insanlarimizin yüksek sesle ve inatla baris istemelerinden yanayim. Bunca yangin yeter! Toplum pimi çekilmis bomba gibi. Yoksa ülkenin yangin yerine döneceginin görmüyor musunuz? Hosça kalin, dostça kalin