HER sey degisiyor, “degismeyen tek sey degisimin kendisidir” sözünü dogrularcasina. Yasam için de tek ve tekrari yoktur, denilir. Her anin dolu dolu yasanmasi gerektigine inananlardanim. Hayatimiza yön veren düsüncelerimizdir. Yasamimizin gidisini degistirmek istiyorsak düsüncelerimizi degistirmemiz gerekir. Bunun yolu da okumaktir. Okumak yeni düsüncelere, yeni dünyalara vardirir insani.
Sali aksamiydi. Elimdeki kitaba dalip gitmisim. “Din, Kapitalizm ve Gülen Cemaati” adli bir kitapti. Genel olarak din ve Islami, özel olarak Gülen Cemaati’ni kapitalizmle iliskisi baglaminda inceleyen bir kitap. Saat gecenin ikisini geçiyordu. Uyuyamadim, balkona çiktim. Yagmur baslamisti. Bir bulut bosaliyordu. Bahçedeki seftali, manolya, çam agaçlarinin rüzgarsiz bir yagmur altinda yikanmalarini seyrettim. Kemalpasa tarafi tan yeri zamanini andirir kizillikta göründü bana. Yagmur rahat, dingin çiseliyordu. Oysa nisan yagmurlari kisa sürer denilirdi, sabaha dek sürdü.
***
Siyaset uzun solukludur, müdahale etmeyi de gerektirir zaman zaman. Siyasetle ugrasanlar yasadigi ülkede, kentte gelisen olumsuzluklara göz önünde gerçeklesen olaylara “ Bana ne!” diyorlarsa kaybetmeye devam ederler. Mücadeleyi sürdürmek gerekir. Mücadeleyi biraktigimiz zaman yenilirsiniz çünkü. Bu nedenle yurt ve kent sorunlarina sahip çikmaliyiz. Gelecek kusaklara karsi sorumlulugumuz, verilecek hesabimiz var bizim.

Bir nesli degistirmeye çalisan bir iktidar var ülkemizde. 4+4+4 yasasi Cumhurbaskanliginca onaylandi. Atatürk devrimleri; laik, demokratik, bilimsel, çagdas egitim bir bir yok ediliyor. Gençlige hitabeden egitim sistemine, birçok alanda Cumhuriyet kazanimlarini erozyona ugratma sürdürülüyor. Cumhuriyet degerleri param parça, karanlik adim adim yaklasiyor. Ulke bir degisim yasiyor ama olumsuz yönde.

Atatürk’ün en büyük ideali, arzusu, “fikri, vicdani, irfani hür” cumhuriyet degerlerine ve devrimcilik ilkesine bagli nesiller yetistirmekti. Zor. Devrimcilik ilkesine bagli kalinmadan nasil degisimi yasariz? Oysa toplum ve toplumsal bünye sürekli degisen ve gelisen bir yapiya sahiptir. Toplumsal ihtiyaçlar bitmez. Buna paralel olarak bilim ve teknolojide sürekli gelisir. Toplumun arzularina bagli kalarak, ihtiyaçlari karsilamak için devrimlere ve devrimcilik ilkesine bagli kalmak gerekir. 68 kusagi devrimcileri bu düsüncelerini emperyalizme ve is birlikçilerine karsi mücadele baslatarak, “Bagimsiz Türkiye” siariyla yola çiktilar. Hiçbir çikar gözetmeksizin, siyaseti bu topragin insanlari için yaptilar, hepimize örnek oldular. Ulkelerini, insanimizi sevmekten baska suçlari yoktu. Egemen güçler; fasizme ve emperyalizme karsi mücadele eden bu gençleri idam ettiler. 40 yil sonra suçsuzluklari kabul edildi, hakliliklari anlasildi. Çok geç kalinmis bir durum. O güzel insanlari, devrimcileri yitirdikten sonra günah çikarmak gibi bir sey.
***
Ulkemiz bir gerici degisime dogru sürükleniyor. Malezya’ya, Iran’a, Cezayir’e vb. benzetmeyi düsünenler oldugu seslendiriliyor. Ulkemiz resmi flu, net degil. Siyasiler dini rutiellerini daha fazla kullanmakla övünüyorlar. Ilçemiz siyaseti de ülkeden farkli degil. Nereye gidiyoruz, diyenler her gün biraz daha fazlalasiyor.
Belediyemiz; Kutlu Dogum parkindan sonra Islami kesimin siyasi önderlerinden Prof Dr. Necmettin Erbakan adina bir sadirvan yaptirinca AKP’li Belediye Meclisi üyelerimiz, “Altinda kalmayalim” diyerek ülkemiz 68 kusagi devrimci liderlerinden Deniz Gezmis ve arkadaslarinin adlarinin da yollara, bulvarlara, parklara verilmesi için öneri sunmuslar (?) Ilçe siyaseti iyice cividi. Sanki dar alanda kisa paslasmalar yapiliyor. Bu öneriyi samimi bulmadigimi belirtmeliyim. Böyle bir önerinin 12 Eylül fasizminin ürünü, bir siyasi parti grubu tarafindan verilmesi büyük bir talihsizliktir. Ustelik bu ülkede 12 Eylül dönemi devrimcilerinin yargilanmalari henüz bitirilmedi. Onlar, yani devrimciler “Biz 12 Eylül fasizminin magduru degil, muhatabiyiz” diyorlar. 12 Eylül 80 sonrasi da mücadelemizi sürdürdük, diyorlar. Devrimciler unutulmaz. Onlari öldürenlerin, idam edenlerin adlari unutulur, onlarin ki asla! Deniz ve arkadaslarinin idamini onaylayan hakimin adini biliyor musunuz? Çoktan unutuldu. Deniz ve arkadaslari ise dipdiri, gencecik yasiyorlar, yaslanmadilar. Fikirleri de kendileri gibi genç ve gerçek.

Ne diyor Mahir Çayan: “Devrim gelecege aittir ama onun kadar geçmise ve simdiki ana baglidir” Devrimciler agaçlarin köklerinin topragin derinliklerine gitmesi gibi halkin içinde, gönlünde yasarlar, hem yasam onlarin hakkidir da. Geçmiste, simdi ve gelecekte de yasayacaklardir.
AKP Belediye Meclis üyelerinin bu tavri ideolojik kirlilik tasiyan bir üslup ve eylem biçimidir. Hiçbir devrimcinin kabullenemeyecegi bir öneridir. Bu ülkede Zap suyu üzerine “devrim köprüsü” kuranlar zamani gelince devrimcilerin adlarini nereye vereceklerini de bilirler. Kimse bosuna telaslanmasin.
Hosça kalin, dostça kalin.