“Bir Söz” : Düsünmeden ögrenmek faydasiz, ögrenmeden düsünmek tehlikelidir. Konfüçyüs

 
Sekiz hafta süren kitap ve okuma üzerine istatistiki ve genel bilgileri sonlandiriyorum. Okumayan insanin “iki günü birdir” sözünden, 70 yilllik ortalama ömrün bir oldugu varsayimina ulasabiliriz. Kitabi dost edinmenin insan yasami üzerindeki düsünsel, ruhsal ve  kültürel  zenginlesmeyi sagladigini biliyoruz. Kitap okumayan birinin neleri iskaladigini anlatmanin yarari yok çünkü bir dünyayi bilmek için dünya içinde olmak gerek. Bir nebze yararimiz olduysa amacimiza ulasmisiz demektir.

Vakitsiz göçen sairlere, sairligi ve kisiligi özgün olan Aykut O. Antmen’le devam ediyoruz seriye.

Aykut O. Antmen (27 Haziran 1969 – 20 Kasim 1993) Türk sair, arastirmaci ve yazar.

Istanbul‘da dogdu. 1991 yilinda Sevecen dergisini yayinlamaya basladi. Çesitli organizasyonlarda ve Dostluga Çagri Dernegi‘nde Metafizik, Spiritüalizm, Parapsikoloji, Mistisizm, Gizemini Koruyan Dünya Tarihi gibi konularda konferanslar verdi. Bilinmeyen Dergisi‘nde köse yazarligi yapti. Siir ve yazilari; Sevecen, Gölge ve Dostology basta olmak üzere pek çok dergide yayimlandi. Irembagi Derneginin kurucularindandir. 24 yasinda Heybeliada‘da hayata veda etmistir.

2006’da kardesi S. Aylin Antmen tarafindan yayimlanan siir kitabinin yani sira, felsefe üzerine “Bilgelik” adli yayimlanmamis bir çalismasi daha bulunmaktadir.

Enver Gökçe (1920-19 Kasim 1981) Sair, yazar ve çevirmen.

Ankara Gazi Lisesi’ni bitirdi. Ankara Universitesi Dil ve Tarih-Cografya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyati Bölümü’nden mezun oldu. Istanbul Kadirga Ögrenci Yurdunda yöneticilik yaparken Türk Ceza Yasasi’nin 141. Maddesi’ne aykiri eylemde bulunmakla suçlandi. Yargilanip ceza aldi. 7 yil cezaevinde kaldi ve agir iskence gördü.. 1957’de özgürlügüne kavustu. Ardindan 3 yila yakin Çorum’da sürgün cezasi çekti. Dönüsünde Ankara’da gazetelerde düzeltmenlik, serbest yazarlik yapti. Istanbul’da Yurtlar Müdürlügü’nde çalisti. Dogdugu köye çekildi. 1977’de tedavi için Bulgaristan’a gitti. Dönüsünde tekrar Ankara’ya yerlesip çeviriler yapti. Son günlerini Ankara’da Seyran Baglari Huzurevi’nde geçirdi. Ilk siiri 1943’te “Ulkü” dergiinde yayinlandi. Daha sonra Ulkü, Yurt ve Dünya, Ant, Gün, Söz, Yagmur ve Toprak, Yeryüzü gibi dergilerde imzali imzasiz siirleri, yazilari çikti. Ortak dili zenginlestiren yerel sözcüklerle örülmüs eserleriyle özgün bir siire ulasti. Türk siirinde 1940 kusagi ya da “Acili Kusak” olarak anilan toplumcu sairlerin önde gelen temsilcileri arasinda yer aldi. Pablo Neruda’dan da siirler çevirdi.

Siirle kalin,

Mühür
(Siirin ilk yarisi)

Agzimi mesellere açacagim.
Ve dünya kuruldugundan beri,
Gizli olan sirlari;
Açiga verecegim.
Vakit ve vakitleri,
Yarim vakte ekleyecegim…

Yedi mühür vurulur
Dünyanin merkezine;
Ve ademin gözbebeklerine;
Her mühür fiskirir kalbimde;
Açilir gül gibi.
Yansirlar ayni özde,
Ve bir yildiza benzer gibidir,
Her biri…
Ayni gözde.

Aykut O. Antmen
****************
NE FAYDA

Sen benimsin,
Cigerparem, sevdigim
Gülden agir
Söylemem sana

Saçlarina
Kizil güller takayim
Salin da gel,
Bir o yana
Bir bu yana

Meger
Müskil ismis hürriyet
Savunmayla yetmiyor
Bir baska sevda!

Telden
Demirden geçsen
Mapusu delsen
Ne fayda!

Enver GÖKÇE
***************
ISPANYA’DA

Kan rengi bir agaç varsa Ispanya’da
Hürriyet agacidir

Susmayan bir agiz varsa Ispanya’da
Hürriyeti haykirir

Bir bardak saf sarap varsa Ispanya’da
Milletin olmalidir.

Paul ELUARD
Çeviri : Orhan Veli KANIK
**************
BIR MASA

Bize bir masa ayir Yankimu
Aleksandra´mla benim için
Bir masa.
Ustü çiçeksiz
Örtüsü gazeteden
Sarabi asktan
Hem hülyadan.
Aleksandra´m mizika çalsin
Siyaha çalar parmaklariyla
Güftesi bayagi sarkilar
Adi havalar.
Meyhane aci zeytinyagi koksun
Sen hosnut ol Yanakimu.
Sait Faik Abasiyanik
****************
Ay doguyordu

Duydum yine kahkahasini
o derin kederinin.

Yagmurdan sonra
bir yara gibi açilan
günese benzer agzini
kilitledim agzima.

Ey yaklasan gece
Sen, ey siyah tebessümü Tanri’nin
bugzetme bize!

Biz ki, sadece
birbirinin külü, kivilcimi
birbirinin yarasina muhtaç
iki göçebe

Kime ne’yiz…

Kenan Sarialioglu
*************