“Bir Söz” : Herkes ölür ama herkes (gerçekten) yasamaz. Victor Hugo

SIIR statik degil eylem halindedir. Bir hiperaktif çocuk gibidir. Anlamsiz hareketler yapar bazen anlami dislar, sözcüklerle tadini sonuna kadar çikararak oynar, sözcükleri yeniden yaratir. Sözcüge bir sözcük daha katar farkli bir dünyanin kapisini açar (imge), konusmaz gözlerinize bakar anlamanizi ister yada sizin anlam katmanizi… Anlatir gibidir ama anlatmayabilir de. Olmadik anda sarar sizi, kizdirabilir de hülya denizinde yüzdürebilir de.

Ne zaman neyi yapabilecegini bilmeniz, tahmin etmeniz söz konusu degildir çünkü kendisi de bilmez. Anlik etkilenmeden (esin) baslayan eylemin sonu meçhuldür. Bencil gibidir ama ilgiyi hep üstünde tuttugundan ne o yalnizdir nede siz. (Devami haftaya).

John Betjeman (28 Agustos 1906-19 Mayis 1984), Ingiliz sair ve yazar. Ailenin tek çocuguydu ve oyuncak ayisiyla yalniz büyüdü.Alçak gönüllüydü, kendini tanimlarken “sair ve kötü bir yazar” derdi. Viktorya Cemiyeti kurucularindan ve Viktorya dönemi sanat ve mimarisinin atesli savunucularindandir. Gazeteci olarak basladigi hayatini en popüler sair, devlet sairi vve televizyoncu olarak bitirdi.

Mizah ve hiciv ögeleri içeren bir siir tarzi vardi.

Ahmet Ada, sair. 20 Mayis 1947’de Ceyhan’da dogdu. Sanat ve edebiyat dergilerinde siir ve siir üzerine yazilariyla göründü. Kimi siirleri Fransizca, Almanca, Ingilizce, Kürtçe dillerine çevrildi. 1980′li yillar siirinin önemli temsilcileri arasinda yer alir. Siirlerinin Ikinci Yeni siir havzasindan beslendigi gözlense de kendine özgü lirik bir siir kurdu. Gerçekçi tutumlardan beslenen, destansi, lirik, hüzünlü ve incelikli siirler yazdigi elestirmenlerce dile getirildi. Uzun ve epik özellikler barindiran siirlerinde göç, savas gibi olgulara insanî bir perspektiften bakan çok sesli bir siire yöneldigi görülür

Victor Hugo (26 Subat 1802-22 Mayis 1885) Fransiz sair ve yazar. Romantizmin önderi olan sair, ilk ögrenimine Ispanya’da basladi ancak Ispanyol aristokratlarinin çocuklarini kabul eden bu okulda, sonradan soyluluk unvani almis bir burjuva generalin oglu olmasi, alay konusu edilerek dislanmasina yol açti. Napolyon’un imparatorluktan düsmesi ile birlikte Hugo ailesi için zor günler basladi. Paris Hukuk Fakültesi’nde basladigi yüksek ögrenimine maddi sikintilar yüzünden devam edemedi ve ayrildi. Ayrildiktan sonra kendini kitaplara veren Hugo, ilk siirlerini de bu yillarda yazdi. Çok sayida siir, piyes ve roman yazan Hugo, 1841’de Fransiz Akademisi’ne seçildi. 1848 Ihtilali’nden sonra Cumhuriyetçi saflara geçti ve Cumhurbaskanligi için aday bile oldu.

Ölümünden sonra cesedi yakilarak külleri Panthéon Kilisesi’ne kondu.

Siirle kalin…

“Konu Sairlerden”

Son Gülüs

Firsattan istifade ettim

Sattim gitti isimi

Simdi, geçtiyse hasat mevsimi

Ve soguduysa dünya

Gülüs armagan et bana

Birakirken her seyi

John Betjeman

Çeviri ; Mehmet Bardakçi

…………………………………………………………………………………..

Veda

içimdeki kirik dökük camdan kule

yikildi, sokak aralarinda kar tozuttu,

geçtim bir daha bu yollardan

yüregim kederle dolu

ah! elimde olsa toplardim yine

içimdeki cam kulenin parçalarini

yeniden kurardim özleyerek

incelik tasiyan sözcükleri

geçti, ah geçti ask duraklardan

suya kar taneleri düsüyordu

ben bir otobüsteydim

camlar bugulanip üsüyordu

Ahmet Ada

…………………………………………………………………………………

Fransa’ya

Bu kitabi yurduma

Tasi rüzgâr, ne olur!

Ölü yaprak açiyor

Agaç, köksüz olunca

Victor Hugo

Çeviri: Tozan Alkan

………………………………………………………

Yildiz Kokuyordu Gökyüzü

Bir asklik yer aradik güvertede ilistik

ayisigina tuttuk yüzümüzü.

Uçustu

saçlarimiza serpistirilmis tek tük agarmis tel

açik kalmis gögün penceresinden.

Oya Uysal

………………………………………………………

“Bir Dosttan”

Söz Yasamsa

Gizem hirkasina yün egiren

Gezgin

Küstügün ormanlar

küllerini savuruyor simdi sana

Haykirisin yagmurdu

Kaçirdin bulutlarini günesten

Kirmizi bir soluktur

Gül bahçelerinde artik ölüm

Hangi goncadan sizmissa

Kan damlar hayata

Ve aska

Susku vurur kilicini

Söz ölür

Her ibadet ihanet gizler koynunda

Her söylem övgüdür korkuya

Ey tutsak ecesi eylemin

Unutma

Söz yasamsa sükut ölümdür

Mehmet Osman Aksu

………………………………………………………………