“Bir Söz” : Bilginlerin aydinlatamadigi toplumlari sarlatanlar aldatir”  Marquis de Condorcet

SIIR, bu yaramaz çocuk hayati tasir içinde. Bazen netlesir, net ipuçlari ile çikar karsiniza. Istedigini düze baslarindaki harflerle anlatir (Akrostis), gülümsersiniz, hosunuza gider bu oyun. Oyun içinde oyuna da girebilir, artik pek kullanilmayan yaramazliklar yapabilir; tek sözcükle iki ayri sey anlatir (tam cinas),  bir sözcügü bölüp iki ayri sözcük te yapar (cinas-i mürekkekep), baska dilleri de bilir, yazilisi ile kandirabilir sözcügün. Oysa söylenisi farklidir (Cinas-i muharref).  Bir ekleme yapar sasirtir bu benzer durumlarda (cinas-i nakis) ve ayni sözcüklerde bir küçük degisiklikle farkli seyler söyler bize (cinas-i lahik). Ses ve yazilisi kullanip uyak yaparak bitirdigi dizelerle hosluk ta yaratir. (Devami haftaya)

Kathleen Jessie Raine (14 Haziran 1908 – 6 Temmuz 2003), Ingiliz sair, elestirmen ve William Blake, W. B. Yeats ve Thomas Taylor ekolünün izleyicisi. Duygusal dünyanin, günlük yasamin özellikle de Platonism ve Neoplatonismin çizgisinde mistik ve örtük anlamli siirler siirler yazdi.95 yasinda öldügünde; 12 siir kitabi, 3 biyografi, çok sayida elestirel makale ve baska sairler hakkinda yazilar birakti.

Özdemir Asaf Arun, 11 Haziran 1923 yilinda Ankara’da dogdu. Hukuk Fakültesi’ne, Iktisat Fakültesi’ne (3. sinifa kadar) ve bir yil Gazetecilik Fakültesi’ne devam etti. Bu arada Tanin ve Zaman gazetelerinde çalisti ve çeviriler yapti. 28 Ocak 1981’de hayata veda etti. Ikilikler ve dörtlüklerden olusan ilk siirlerinde yogun bir söyleyis özelligi göze çarpar. Insan toplum iliskilerine yönelik temalari konu edinerek düsündürücü bir siir evreni kurmustur. Duygu ve düsünce yogunluguyla birlikte, alay ve taslama siirine egemen olan ögelerdir. Insan iliskilerinin toplumsal ve bireysel yanlarini sen ben ikileminde vermistir. Çok kullandigi sevgi, ayrilik, ölüm temalari, son dönem siirlerinde giderek yerini kaçis ve umutsuzlugun tedirginligine birakmistir.

Siirin bir görüsü yansitmasi, bir iletisinin olmasi düsüncesinden yola çikmistir. Yuvarlagin Köseleri kitabinda siirin ve yazarin islevi konusundaki görüslerini dile getirmistir. Bati siiri ve geleneksel Türk siirinden yararlanarak verdigi bilesim sanatini zenginlestirip gelistirmistir.

Attila Ilhan, 80 yillik ömre sairlikten yazarliga, siyasetten fikir ustaligina kadar neleri sigdirmadi ki? 15 Haziran dogumlu usta önünde saygi ile egiliyoruz…

Jorge Luis Borges’i de bir siiriyle anmadan geçemiyoruz…

Siirle Kalin,

“Konu Sairlerden”

Askin Sonu

O ölü simdi

Nasil bilieyim

Gerçek askimin

Rüzgar ve kardan kollarini

Evde ve disarida

Hiçbir erkegi görmez gözüm

Yüz kisi geçse de

Sokaktan

Telasli tozun

Yoktur hiç yüzü

Artik yok ne insanin

Erkegi ne de kadini

O artik gitti

Yas tutmak niye

Gerçek askim çamurdan

Dahaydi, çamur ve tastan

Kathleen Raine

Çeviri: Mehmet Bardakçi

………………………………………………………

Yasam

Sanirim görmediniz,

Simdi suradan geçti

Yazik görmediyseniz,

Böcek gibi güzeldi

Özdemir Asaf

……..

Adalet

Insansiz adalet olmaz

Adaletsiz insan olur mu?

Olur, olmaz olur mu!

Ama, olmaz olsun

Özdemir Asaf

………………………………………………….

Korkunun Kralligi

nasil oluyor anlamiyorum

gece yayin bitmis televizyonu kapamisim

ekranda ansizin birileri

kapali demir bir kapi gibi suratlari

gözleri ates saçiyorlar

gözlerinde tarifsiz bir hisim

biyiklari zifiri karanlik

ele geçirebilirlerse beni öldürmek

besbelli maksatlari

(yaniliyor muyum neyim)

yanlis bir miknatis firtinasi içindeyim

sise yesili serare atlamalari

surup kirmizisi çakintilar

sagim solum her tarafim elektrik

korkuyorum

korktugumun bilincindeyim

birileri

salteri indirdi indirecek

isim bitik

(Son Bölüm)

Attila Ilhan

………………………………………………………………………………………………………………………..

Ay

Sessiz arkadasligi ayin eslik ediyor sana,

dalgin gözlerinin bugün toza dönüsmüs

bir bahçe ya da avluda onu son kez çözümledigi

-zamanin derinliginde yitip gitmis- o aksam

ya da geceden bu yana. Son kez mi?

Biliyorum, biri çikip söyle diyebilir

günün birinde sana, tam da gerçegi söyleyerek:

Parlak ayi görmeyeceksin artik, tükettin

yazginin sana bagisladigi firsatlarin toplamini.

Tüm pencerelerini açsan da dünyanin, bosuna.

çok geç artik. Onu bulamayacaksin bir daha.

Yasamimiz boyunca kesfeder ve unuturuz

o alisilmis güzelligini gecenin. Biliriz,

göktedir hep ay. Oysa iyi bakmak gerekir ona.

Kim bilir, belki de sonuncusudur!

Jorge Luis Borges

………………………………………………………………