“Bir Söz” :  Bir milletin büyüklügü, nüfusunun çoklugu ile degil, akilli ve fazilet sahibi adamlarinin sayisi ile belli olur. Victor Hugo

 

Gelisimin temeli çeliskilerdir ve çeliskilerin olmamasi hayatin duraganlasmasi
anlamina gelir. Bu durum sairin standart insanda olmayan ruhuna da uygundur. Sair ortalama insandan ayrilir çünkü iç dinamik, olaya bakis,  kendisini tetikleyen durumlarin çoklugu  ve devaminda üretkenligi sürdürebilme için gereklidir. Tarihi yapanlar standart insanlar degillerdir ve sairler de bu güçlerini yarattiklarinin baska yazimlara benzememesiyle
gösterirler.  En zor olani yani en azla en çogu anlatirlar.

Miguel Hernández  (30 Ekim 1910- 28 Mart 1942), Ispanyol sair ve oyun yazari. Kendi kendini egitti. Iç Savasi çikinca gönüllü Cumhuriyetçilerin safinda yer aldi. Savastan sonra Milliyetçiler tarafindan ölüm cezasina çarptirildi, uluslar arasi protestolar nedeniyle cezasi ömür boyu hapse çevrildi.Otuz iki yasinda askeri cezaevinde tüberkülozdan öldü. Miguel Hernández geleneksel lirik biçimlerini döneminin yenilikçi egilimleri ile biçemiyle basariyla  birlestirmis genç yasta

özgün siir dili olusturmus bir sanatçidir.

Ilhami Bekir TEZ 1906 yilinda Trablusgarp’ta dogdu, 29 Mart 1984 tarihinde Istanbul’da öldü. Küçük yasta öksüz kaldi,  kendisine bakan subay dayisi sehit düsünce Darüleytam (Yetimler Yurdu)’a verildi. Istanbul Muallim  Mektebi’ni bitirdi. Uzun yillar çesitli illerde ilkokul ögretmenligi yapti. Ayrica Cumhuriyet, Son Posta, Tan  ve Vatan gazetelerinde düzeltmenlik, sayfa hazirlama gibi islerle ugrasti. Mes’ale, Milli Mecmua, Resimli Ay, Serveti Fünun, Varlik, Yeni Adam, Yeni Türk dergilerinde siirlerini yayimladi. Sanat El Kitaplari (SEK) diye adlandirdigi brosür-kitaplar yayimladi. Aruz, hece ve serbest ölçüyle yazdi.  Toplumcu gerçekçi, sesini sözcüklerin gücünden alan siirlerindeki coskulu söyleyisle ilgi çekti.

Walt Whitman 1819-1892 yillari arasinda yasamis olan, Amerikan edebiyatinin gerçek manada uluslararasi bir üne kavusmus ilk sairi. Dogayi, onuru ve gerçegi her seyden üstün
tutan Whitman bu yüzden özgürlügüne çok önem verirdi.
Resmi olarak egitimine çok az devam etmis, on bir yasindan sonra, matbaacilik, gezici okul ögretmenligi ve gazete ve dergi editörlügü gibi islerle ugrasmis, daha sonra da, politikaya atilmistir.
Whitman’in ilham kaynagi, büyük bir hayrani oldugu transandantalist akimin öncüsü ABD’li sair ve yazar Emerson’dur.
Siirle kalin…

 

“Konu Sairlerden”

TURKU

Su kenarina götürmek istiyorum seni,

fiskiran denizi andiran türkünü dinlemeyi.

Su kenarina gidecegim sarilip sana.

Cosup tasacaksin su gibi, coskuyla.

Su kenarinda öpüp koklamak isterim seni.

Suyun köpügü sana gülmeyi ögretmeli.

Suyun kenarinda sevmek için seni kadinim,

görmek, kucaklamak, sana sahip olmak muradim.

Denizde yitip gitmis suyun kenarinda,

ne yitirir kendini, ne çikar ortaya.

            Miguel HERNÁNDEZ

           Çeviren: Eray CANBERK

………………………………………………………………………….

OTUZ SEKIZ

Uçüncü sinif mezarlik.

Kayit tarihi:       6.8.932

Mezar numarasi     9

Esya pusulasi:

1 silte

1 masa, 1 gardrop,

telli bir yemek dolabi;

anasinin sagliginda

mahalleli kadinlara don ve blûz diktigi

boyasiz eski bir dikis makinesi...

Ve hatiralar

ve üç bes yemin

ve birkaç demet yazi:

"Iki canim olaydi

iki kere öleydim."

Ilhami Bekir Tez

……………………………………………………………..

Kayip Gidiyor Ne varsa

kayip gidiyor ne varsa, bastan sona

doganin, zamanin ve uzayin içinden

akan suda bir gemi gibi

ruhun yolculugu, hayatin degil sadece, 

ölüm, çok ölüm sarkisi söyleyecegim

              Walt Whitman

     Çeviri : Mehmet Bardakçi

…………………………………………………………………………………………………………………

     

“Bir Benden”

Noktasiz Bir Öpüssün

 

bugün uzanip gidiyorum içime

yirtilmamis sözcükler türetiyorum

nikbin yolcular duraginda

çagla degiskeni yoklugun

 

onca isiktan seçiyorum sönük

vakitlere kalmis demi

kaçisim korku tadinda gizli

belki özezer duygular bileskesi

 

asirlik ölü kokusu sanki

kovalayan günlerin izi

 

dilime dolaniyor gece

üstüme geliyor rakinin tadi

mürekkepsiz kalem oluyor

anlatamadigim saatler

içimde beyazdan griye

zamansiz büyüyen kaçak

yanginlarin dikeni

 

burusuk harfler satiyorum

her esisinde rüzgarin

oysa kandirdigim kendim

 

noktasiz bir öpüssün kadinim

kalemime seni çiseleten

Mehmet Bardakçi